-
461.《壬辰天中节,赴平江锡燕,因怀去年以侍臣摄》 宋·范成大
去岁排场德寿宫,薰风披拂酒鳞红。
小臣供奉金龙醆,亲到虚皇玉座东。
天中繖动玉舆来,万岁三声彻九街。
想见牙床当殿过,舜裳云委拜尧阶。 -
462.《遣兴》 宋·陆游
远檐新叶著啼莺,睡起东窗一榻横。
愁衮衮来疑有约,春堂堂去恨无情。
鹘飞局上新棋势,龙吼床头古剑声。
莫叹柴荆无客到,绿尊还对暮山倾。 -
463.《秋夜》 宋·陆游
大枕空床梦不成,草堂悄悄四无声。
月明渐见天窗白,风起忽闻檐佩鸣。
客子未忘悲故里,老人无念到浮名。
江村岁岁先凉冷,且复寻盟向短檠。 -
464.《秋雨》 宋·陆游
冷雨萧萧涩不晴,丛篁遮尽小窗明。
故衾独展成酣寝,新酿初尝得细倾。
壁简积阴添蠹字,床琴生润咽弦声。
此时怀抱真难遣,一首清诗信笔成。 -
465.《夜雨》 宋·陆游
浓云如泼墨,急雨如飞镞,激电光入牖,奔雷势掀屋。
漏湿恐败书,起视自秉烛;移床顾未暇,盆盎苦不足,不如卷茵席,少忍待其复。
飞萤方得意,熠熠相追逐;姑恶独何怨,菰丛声若哭。
吾歌亦已悲,老死终碌碌。 -
466.《喜雨》 宋·陆游
雨声萧萧集庭树,雨气森森入窗户。
玉川茆屋久不葺,破漏无复施床处。
我於万事本悠悠,危坐读书忘百忧。
明朝秋水增三尺,且复沙边弄钓舟。 -
467.《睡起》 宋·陆游
风约飞花满曲廊,萧然无客共焚香。
瓮醅力重初投枕,鼻鼾声豪已撼床。
栩栩梦游心自适,昏昏起坐日方长。
静凭一几吾何恨,笑杀穿帘燕子忙。 -
468.《纵笔》 宋·陆游
梦事饱曾经,灵台了不惊。
冤亲同一妄,魔佛两皆平。
应物如风过,投床即鼾声。
晨兴拂几砚,犹恨太劳生。 -
469.《夏日杂题》 宋·陆游
新缝细葛作蠡裯,簟展风漪凛欲秋。
啼鸟一声呼梦断,依然书卷在床头。 -
470.《雪夜》 宋·陆游
荒郊贸贸行,断垄俋俋耕。
常情所藉躏,岂复怀不平。
归来卧破屋,中惟一床横。
且烧生柴火,静听湿雪声。 -
471.《霜夜》 宋·陆游
土床纸帐卧幽寂,枕上细听城上更。
榾柮烧残地炉冷,喔咿声断天窗明。
风霜欲透草茨屋,盐酪不下荠糁羹。
犹恨扶犁老无力,向来枉是请躬耕。 -
472.《卧病累日羸甚偶复小健戏作》 宋·陆游
伏枕濒九死,下床如再生。
幸回蒿里驾,犹作越吟声。
拂几嗟麈积,开书觉眼明。
淖糜方自养,未敢忆南烹。 -
473.《起晚戏作》 宋·陆游
睡到僧廊响木鱼,庄周蝴蝶两蘧蘧。
数声林下华亭鹤,一卷床头笠泽书。
云子甑香炊熟後,露芽瓯浅点尝初。
若论身逸心无事,台省诸公恐不如。 -
474.《病愈》 宋·陆游
秋夕高斋病始轻,物华凋落岁峥嵘。
蟹黄旋擘馋涎堕,酒渌初倾老眼明。
提笔诗情还跌宕,倒床药裹尚纵横。
闲愁恰似憎人睡,又起挑灯听雨声。 -
475.《溪上避暑》 宋·陆游
短发飕飕彻顶凉,悠哉随处据胡床。
但怜鹊影翻残月,不恨蝉声送夕阳。
门巷阴阴桐叶暗,汀洲漠漠藕花香。
寓形宇内终烦促,安得骑鲸下大荒? -
476.《昼睡》 宋·陆游
书狱徵租自笑忙,暂归聊得憩匡床。
屏图夜雨孤舟句,枕带秋风九日香。
一卷蠹书栖倦手,数声残角报斜阳。
清泉浴罢西窗静,更觉茶瓯气味长。 -
477.《夕雨》 宋·陆游
屣履行莎径,移床卧草亭。
风声杂溪濑,雨气挟龙腥。
奕奕空中电,昏昏云罅星。
徂年又如许,吾鬓得长青? -
478.《林亭书事》 宋·陆游
期会文书日日忙,偷闲聊得卧方床。
花藏密叶多时在,风度疏帘特地凉。
野艇空怀菱蔓滑,冰盆谁弄藕丝长?角声唤觉东归梦,十里平湖一草堂。 -
479.《时雨》 宋·陆游
时雨及芒种,四野皆插秧。
家家麦饭美,处处菱歌长。
老我成惰农,永日付竹床。
衰发短不栉,爱此一雨凉。 -
480.《读老子》 宋·陆游
放翁晨兴坐龟堂,古铜匜烧海南香。
临目接手精思床,身如槁木心如墙。
八十一章独置傍,徐起开读声琅琅。
怳然亲见古伯阳,袂属关尹肩庚桑。