-
101.《岁未尽前数日偶题长句》 宋·陆游
风号四野云如墨,徂岁消磨不满旬。
瑞雪便应平地尺,野梅又报一年春。
长河断渡冰将合,古寺题诗手为皴。
僵卧闭门行路绝,安知今代独无人? -
102.《初夏幽居偶题》 宋·陆游
展尽高槐日渐长,了无蜂蝶为花忙。
青梅旋摘宜盐白,煮酒初尝带腊香。
林下光阴无一事,水边窗户有余凉。
应门不用辞衰疾,车马何由到野堂? -
103.《园中偶题》 宋·陆游
春深无处不春风,数树桃花乃尔红!莺蝶纷纷自常事,不应也著白头翁。
-
104.《江上散步寻梅偶得三绝句》 宋·陆游
钟残小院欲消魂,漠漠幽香伴月痕。
江上人家应胜此,明朝更出小南门。 -
105.《病中偶得名酒小醉作此篇是夕极寒》 宋·陆游
一壼花露拆黄縢,醉梦酣酣唤不应。
屏暖半销香鸭火,窗寒初结研蟾冰。
诗囊羞涩悲才尽,药裹纵横觉病增。
早挂朝衣归去是,贵人谁记接茵凭! -
106.《偶作夜雨诗明日读而自笑别赋一首》 宋·陆游
俗情向者未全忘,洗以萦帘一缕香。
得失故应常浩浩,是非正可付苍苍。
残蝉不断知秋近,双燕归来伴昼长。
谁识龟堂新力量,东家却笑接舆狂。 -
107.《病愈偶书》 宋·陆游
枯蓬万里寄飘风,晚落江头号放翁。
冉冉流年秋镜里,悠悠残梦晓笳中。
扫除药裹病良已,弃置酒杯愁自空。
闲处固应容老子,卧看年少起新丰。 -
108.《病疟後偶书》 宋·陆游
秋色已萧然,曲肱清夜眠。
孤灯欺病後,薄酒慰愁边。
药物从人乞,文章畏客传。
惟应一篷艇,湖海送凋年。 -
109.《偶书》 宋·宋祁
远作分符守,犹为持橐官。
易漂非待煦,自栗不须寒。
发变他年素,心馀即日丹。
过门休骯脏,逢路定汍澜。 -
110.《偶记洛下旧游》 宋·宋祁
洛阳三月见梨花,遥认清香识钿车。
今日风光两无赖,莫愁应已嫁卢家。 -
111.《寄杨应之》 宋·张耒
应之蹉跎三十九,犹着青衫困尘垢。
高才逸气老益奇,我每事之安敢友。
逢时则驾子何患,有才未用谁之丑。
暴得从来失常速,徐驱未用鞭其后。 -
112.《与谢三学士唱和八首·昨日偶陪後骑同适近郊》 宋·欧阳修
堤柳才黄已落梅,寻芳弭盖共徘徊。
桑城日暖蚕催俗,麦垅风和雉应媒。
别浦人嬉遗翠羽,弋林春废锁歌台。
归鞍暮逼宫街鼓,府吏应惊便面回。 -
113.《和晏尚书夏日偶至郊亭》 宋·欧阳修
关关啼鸟树交阴,雨过西城野色侵。
避暑谁能陪剧饮,清歌自可涤烦襟。
稻花欲秀蝉初嘒,菱蔓初长水正深。
知有江湖杳然意,扁舟应许共追寻。 -
114.《春晚同应之偶至普明寺小饮作》 宋·欧阳修
偶来林下迳,共酌竹间亭。
积雨添方沼,残花点绿萍。
野阴侵席润,芳气袭人醒。
禽鸟休惊顾,都忘兀尔形。 -
115.《偶成》 宋·周邦彦
窗风猎猎举绡衣,睡美叭应枕簟知。
忽有黄鹂深树语,宛如春尽绿阴时。 -
116.《题赠芥堂老僧偶来》 宋·贺铸
岁计江边二顷田,不能多应世间缘。
闭门密竹荒松里,杯粥炉香六十年。 -
117.《夏日对雨偶成寄韩仲文兄弟》 宋·梅尧臣
日日城头雨,还愁湖上波。
窗中人自听,门外潦应多。
不畏车生耳,还愁麦化蛾。
吾庐无所有,频看壁间梭。 -
118.《乙酉六月二十一日予应辟许昌京师内外之亲则》 宋·梅尧臣
性僻交游寡,所从天下才。
今朝谁出祖,亲戚持樽罍。
晚节相知人,唯有胥宋裴。
所欠谢夫子,归穰尚未回。 -
119.《偶题》 宋·晁说之
一室萧然懒傍书,角巾孤啸问何如。
夕阳能使山远近,秋色巧随人惨舒。
苔渍碧花行不到,香残篆字睡应余。
自怜得计归云晚,前日人间谩畏涂。 -
120.《偶作二首》 宋·晁说之
病目书淫歇,江干绝往来。
不才宁嫁树,有意尚移山。
玉府书名久,南山种豆闲。
只应终夜气,不共鬓毛斑。