-
121.《社日偶集恨去岁社与圆机有约阻雨》 宋·晁说之
归闺于春得社迟,酒应过熟老农嬉。
故巢候燕宾朋禁,骤雨前年唱和诗。
要使歌喉扶妩媚,肯教鼠目斗狐疑。
云南蓟北休惊怕,今日宽仁不戮师。 -
122.《偶置小园因题》 宋·王禹偁
十亩春畦两眼泉,置来应得弄潺湲。
三年谪宦供厨菜,数月朝行赁宅钱。
空媿先师轻学圃,未如平子便归田。
此身久畜耕山计,不敢抛官为左迁。 -
123.《酬仲咸雪霁春融偶题见寄之什》 宋·王禹偁
琼华消散暖风来,多费阳春白雪才。
守道也知心下乐,流年争奈鬢边催。
君愁离别烟花好,我待量移翅羽开。
渐老分飞更堪惜,海棠凋尽始应回。 -
124.《三月三日适值清明会客江楼共观并蒂魏紫偶成》 宋·周必大
上巳清明共一时,魏花开处亦连枝。
前身应是唐宫女,犹记昭容双袖垂。 -
125.《偶书二首》 宋·白玉蟾
手撚荼醾缘酒恶,十二栏干凭一角。
归兴应如春样浓,前亭后亭花自落。 -
126.《元旦在鹤林偶作》 宋·白玉蟾
东风吹鼓柳梢雪,一夜挽回天下春。
从此阳春应有脚,百花富贵草精神。 -
127.《试院唱酬十一首 试罢后偶作》 宋·苏辙
重门闭不开,乌鸟相呼乐。
晨晖转帘影,微风响松末。
喧哗适已定,寂历方有觉。
人生竟何事,外物巧相缚。 -
128.《和毛国镇白云庄五咏 白云庄偶题》 宋·苏辙
归去携家住白云,云中猿鹤许同群。
陶公酒后诗偏好,疏传金余客屡醺。
芒屩潜行逐渔钓,壶浆时出劳耕耘。
却看人世应微笑,未熟黄粱昼梦纷。 -
129.《次韵毛君偶成》 宋·苏辙
年来衰病正相兼,薄宦奔驰尚未厌。
诗句空多浑漫与,俗缘已重不须添。
聱牙向物知难合,疏懒怜公独未嫌。
时听渊明咏归去,犹应为我故迟淹。 -
130.《试院唱酬十一首其九试罢後偶作》 宋·苏辙
重门闭不开,乌鸟相呼乐。
晨晖转帘影,微风响松末。
喧哗适已定,寂历方有觉。
人生竟何事,外物巧相缚。 -
131.《初到绩溪视事三日出城南谒二祠游石照偶成四》 宋·苏辙
行尽清溪到碧峰,阴崖翠壁书杉松。
故留石照邀行客,上彻青山最后重。
雨开石照正新磨,鸟度猿攀野客过。
忽见尘容应笑我,年来底事白须多。 -
132.《初到绩溪视事三日出城南谒二祠游石照偶成四》 宋·苏辙
雨开石照正新磨,鸟度猿攀野客过。
忽见尘容应笑我,年来底事白须多。 -
133.《偶得佳酒怀尹少稷闻其连日致斋在台作长句寄》 宋·韩元吉
孔君一月二十九日醉,太常一年三百五十九日斋。
人生百岁驹过隙,直与外物劳形骸。
君非太常何用尔,监祭有令时当差。
朝廷礼备百神秩,不比媚奥犹燔柴。 -
134.《和秦寿之春晚偶成八绝》 宋·王之道
照眼酴醿正及时,鞓红相映似相知。
天公应也怜芳意,一灵轻风宿雾披。 -
135.《和秦寿之春晚偶成八绝》 宋·王之道
春来谈笑数追陪,多谢传杯不放杯。
醉里狂言应可笑,问春归去几时回。 -
136.《春日偶成》 宋·王之道
余生今赴迩英朝,似说夔龙许续貂。
枯卉遂承新雨露,苍鹰应识旧云霄。
废兴须信关时命,劳逸谁能问贯条。
十载山林劳梦寐,五更天仗听箫韶。 -
137.《睢阳春日偶书二首》 宋·强至
冻柳轻能舞,枯河暖亦流。
东风应自好,远客独含愁。
揽镜伤吟鬓,无钱买钓舟。
谁能终日兴,大半在沧洲。 -
138.《久雨不果行乐偶书短篇自戏》 宋·强至
年来穷山少见日,十日阴雨一日晴。
春色于人既无分,酒徒与我宜违盟。
林花及时亦自蕊,山鸟应节犹知鸣。
况复吾生异花鸟,何为对景如忘情。 -
139.《阿坰以歙钵供太希先偶成》 宋·吴则礼
君不见上公之鼎烹养牛,高足巨耳谁与俦。
又不见便便瓦釜煮黄独,媚此枵然转雷腹。
养牛大嚼良快意,老儒那月王侯鼻。
黄独饱火正可怜,自捉长才宁用钱。 -
140.《偶作呈曾存子》 宋·吴则礼
北窗永日捐群书,自怜所得才腐余。
东风吹花欲烂漫,强自羁絷辕驹。
曲肱静听百鸟语,圭窦翁牖思吾庐。
遥怜春水带刳艇,归雁已应辞五湖。