-
221.《罢徐州,往南京,马上走笔寄子由五首》 宋·苏轼
卜田向何许,石佛山南路。
下有尔家川,千畦种粳稌。
山泉宅龙蜃,平地走膏乳。
异时亩一金,近欲为逃户。
逝将解簪绂,卖剑买近具。
故山岂不怀,废宅生蒿穭。
便恐桐乡人,长祠仲卿墓。 -
222.《渚宫》 宋·苏轼
渚宫寂寞依古郢,楚地荒茫非故基。
二王台阁已卤莽,?湘东王、高氏。
?何况远问纵横时。
楚王猎罢击灵鼓,猛士操舟张水嬉。 -
223.《渚宫》 宋·苏轼
渚宫寂莫依古郢,楚地荒茫非故基。
二王台阁已卤莽,何况远问纵横时。
楚王猎罢击灵鼓,猛士操舟张水嬉。
钓鱼不复数鱼鳖,大鼎千石烹蛟螭。 -
224.《罢徐州往南京马上走笔寄子由五首》 宋·苏轼
吏民莫扳援,歌管莫凄咽。
吾生如寄耳,宁独为此别。
别离随处有,悲恼缘爱结。
而我本无恩,此涕谁为设。 -
225.《次韵子由送家退翁知怀安军》 宋·苏轼
吾州同年友,粲若琴上星。
当时功名意,岂止拾紫青。
事既喜违愿,天或不假龄。
今如图中鹤,俯仰在一庭。 -
226.《濠州七绝 四望亭》 宋·苏轼
(太和中刺史刘嗣之立,李绅以太子宾客分司东都,过濠,为作记。
记今存而亭废者数年矣。
)颓垣破础没柴荆,故老犹言短李亭。
敢请使君重起废,落霞孤鹜换新铭。 -
227.《次韵和刘京兆石林亭之作石本唐苑中物散流民》 宋·苏轼
都城日荒废,往事不可还。
惟余故苑石,漂散向人间。
公来始购蓄,不惮道里艰。
尽従尘埃中,来对冰雪颜。 -
228.《荆州十首》 宋·苏轼
游人出三峡,楚地尽平川。
北客随南贾,吴樯间蜀船。
江侵平野断,风卷白沙旋。
欲问兴亡意,重城自古坚。 -
229.《安期生?并引?》 宋·苏轼
安期生,世知其为仙者也,然太史公曰:蒯通善齐人安期生,生尝以策干项羽,羽不能用,羽欲封此两人,两人终不肯受,亡去。
予每读此,未尝不废书而叹,嗟乎,仙者非斯人而谁为之。
故意战国之士,如鲁连、虞卿,皆得道者欤?安期本策士,平日交蒯通。
尝干重瞳子,不见隆准公。 -
230.《正月十八日蔡州道上遇雪子由韵二首》 宋·苏轼
兰菊有生意,微阳回寸根。
方忧集暮雪,复喜迎朝暾。
忆我故居室,浮光动南轩。
松竹半倾泻,未数葵与萱。 -
231.《宿临安净土寺》 宋·苏轼
鸡鸣发余杭,到寺已亭午。
参禅固未暇,饱食良先务。
平生睡不足,急扫清风宇。
闭门群动息,香篆起烟缕。 -
232.《闻正辅表兄将至以诗迎之》 宋·苏轼
生逢尧舜仁,得作岭海游。
虽怀跫然喜,岂免跕堕忧。
暮雨侵重膇,晓烟腾郁攸。
朝盘见蜜唧,夜枕闻鸺。 -
233.《送蜀僧去尘?此诗为苏洵作?》 宋·苏轼
十年读《易》费膏火,尽日吟诗愁肺肝。
不解丹青追世好,欲将芹芷荐君盘。
谁为善相宁嫌瘦,复有知音可废弹。
拄杖挂经须倍道,故乡春蕨已阑干。 -
234.《四望亭》 宋·苏轼
颓垣破础没柴荆,故老犹言短李亭。
敢请使君重起废,落霞孤骛换新铭。 -
235.《次韵乐著作野步》 宋·苏轼
老来几不辨西东,秋后霜林且强红。
眼晕见花真是病,耳虚闻蚁定非聪。
酒醒不觉春强半,睡起常惊日过中。
植杖偶逢为黍客,披衣闲咏舞雩风。 -
236.《次韵王巩南迁初归二首》 宋·苏轼
问君谪南宾,野葛食几尺。
逢人瘴发黄,入市胡眼碧。
三年不易过,坐睨倚天壁。
归来貌如故,妙语仍破镝。 -
237.《和陶归去来兮辞》 宋·苏轼
归去来兮,吾方南迁安得归。
卧江海之澒洞,吊鼓角之凄悲。
迹泥蟠而愈深,时电往而莫追。
怀西南之归路,梦良是而觉非。 -
238.《和陶始经曲阿》 宋·苏轼
虞人非其招,欲往畏简书。
穆生责醴酒,先见我不如。
江左古弱国,强臣擅天衢。
渊明堕诗酒,遂与功名疏。 -
239.《送蜀僧去麈》 宋·苏轼
十年读易费膏火,尽日吟诗愁肺肝。
不解丹青追世好,欲将芹芷荐君盘。
谁为善相甯嫌瘦,复有知音可废弹。
拄杖挂经须倍道,故乡春蕨已阑干。 -
240.《法惠寺横翠阁》 宋·苏轼
朝见吴山横,暮见吴山纵。
吴山故多态,转侧为君容。
幽人起朱阁,空洞更无物。
惟有千步冈,东西作帘额。