-
1.《庭燎》 先秦·佚名
夜如何其?夜未央,庭燎之光。
君子至止,鸾声将将。
夜如何其?夜未艾,庭燎晣晣。
君子至止,鸾声哕哕。
夜如何其?夜乡晨,庭燎有辉。
君子至止,言观其旂。 -
2.《庭燎》 先秦·诗经
夜如何其。
夜未央,庭燎之光。
君子至止,鸾声将将。
夜如何其。
夜未艾,庭燎晣晣。
君子至止,鸾声哕哕。
夜如何其。
夜乡晨,庭燎有煇。
君子至止,言观其旂。 -
3.《次韵朱光庭喜雨》 宋·苏轼
久苦赵盾日,欣逢傅说霖。
坐知千里足,初觉两河深。
破屋常持伞,无薪欲爨琴。
清诗似庭燎,虽美未忘箴。 -
4.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
5.《子产坏晋馆垣》 先秦·左丘明
公薨之月,子产相郑伯以如晋,晋侯以我丧故,未之见也。
子产使尽坏其馆之垣,而纳车马焉。
士文伯让之,曰:“敝邑以政刑之不修,寇盗充斥,无若诸侯之属辱在寡君者何,是以令吏人完客所馆,高其闬 闳,厚其墙垣,以无忧客使。
今吾子坏之,虽从者能戒,其若异客何?以敝邑之为盟主,缮完葺墙,以待宾客。 -
6.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
7.《元日早朝》 唐·王建
大国礼乐备,万邦朝元正。
东方色未动,冠剑门已盈。
帝居在蓬莱,肃肃钟漏清。
将军领羽林,持戟巡宫城。 -
8.《李仁甫除丧作诗问之》 宋·晁公溯
闭门读丧礼,荒庭蓬藋深。
愁云聚陇首,悲风吹棘心。
隣里昨甚忧,哭踊恐不任。
近除二月禫,初御五日琴。 -
9.《重阳日赐宴曲江亭,赋六韵诗用清字》 唐·李适
早衣对庭燎,躬化勤意诚。
时此万机暇,适与佳节并。
曲池洁寒流,芳菊舒金英。
乾坤爽气满,台殿秋光清。
朝野庆年丰,高会多欢声。
永怀无荒戒,良士同斯情。 -
10.《郊庙歌辞·梁太庙乐舞辞·撤豆》 唐·佚名
笙镛洋洋,庭燎煌煌。
明星有烂,祝史下堂。
笾豆斯撤,礼容有章。
克勤克俭,无怠无荒。 -
11.《岳州守岁》 唐·张说
除夜清樽满,寒庭燎火多。
舞衣连臂拂,醉坐合声歌。
至乐都忘我,冥心自委和。
今年只如此,来岁知如何。 -
12.《元日喜闻大礼寄上翰林四学士中书六舍人二十韵》 唐·窦牟
有事郊坛毕,无私日月临。
岁华春更早,天瑞雪犹深。
玉辇回时令,金门降德音。
翰飞鸳别侣,丛植桂为林。 -
13.《弦歌行》 唐·孟郊
驱傩击鼓吹长笛,瘦鬼染面惟齿白。
暗中崒崒拽茅鞭,倮足朱裈行戚戚。
相顾笑声冲庭燎,桃弧射矢时独叫。 -
14.《和李校书新题乐府十二首·五弦弹》 唐·元稹
赵璧五弦弹徵调,徵声巉绝何清峭。
辞雄皓鹤警露啼,失子哀猿绕林啸。
风入春松正凌乱,莺含晓舌怜娇妙。 -
15.《隋宫守岁》 唐·李商隐
消息东郊木帝回,宫中行乐有新梅。
沈香甲煎为庭燎,玉液琼苏作寿杯。
遥望露盘疑是月,远闻鼍鼓欲惊雷。
昭阳第一倾城客,不踏金莲不肯来。 -
16.《今月二日不自量度辄以诗一首四十韵…咏叹不足之义也》 唐·李商隐
家擅无双誉,朝居第一功。
四时当首夏,八节应条风。
涤濯临清济,巉岩倚碧嵩。
鲍壶冰皎洁,王佩玉丁东。 -
17.《江外除夜》 唐·曹松
千门庭燎照楼台,总为年光急急催。
半夜腊因风卷去,五更春被角吹来。
宁无好鸟思花发,应有游鱼待冻开。
不是多岐渐平稳,谁能呼酒祝昭回。 -
18.《和明上人除夜见寄》 唐·徐铉
酌酒围炉久,愁襟默自增。
长年逢岁暮,多病见兵兴。
夜色开庭燎,寒威入砚冰。
汤师无别念,吟坐一灯凝。 -
19.《上川主武元衡相国二首》 唐·薛涛
落日重城夕雾收,玳筵雕俎荐诸侯。
因令朗月当庭燎,不使珠帘下玉钩。
东阁移尊绮席陈,貂簪龙节更宜春。
军城画角三声歇,云幕初垂红烛新。 -
20.《宫词》 宋·宋白
中使传宣出未央,外宫庭燎发荣光。
怪来连夜摧仪注,元是平明同五王。