-
141.《长夜吟》 宋·曹勋
舜枯槁,尧瘠癯,益稷播艺耕锄,神禹勤瘁劳体肤。
子孙放废等庸奴,一身辛苦逾匹夫。
孔子称大圣,颜子称大儒。 -
142.《寄题义陵吴簿义方堂》 宋·胡寅
万生天地间,灵者乃知义。
何独於义明,而利心亦炽。
兹焉分两轨,君子小人异。
录义一毛輶,百川利趋亟。 -
143.《哭元帅宗公泽》 宋·吴芾
呜呼哀哉元帅公,百世一人不易逢。
堂堂天下想风采,心如铁石气如虹。
正色立朝不顾死,半生常在谪籍中。
真金百链愈不变,流水万折归必东。 -
144.《符倅同游雁荡赓其所和范相游山韵》 宋·吴芾
高才独立万夫却,险语磨崖山鬼愕。
翕然万口竞流传,一字谁能加笔削。
自怜庸钝百不聪,晚来喜见人中龙。
更看挥翰光夺目,恍如海蜃浮青红。 -
145.《陈正卿示蛤蜊解嘲之作因次来韵》 宋·吴芾
夫君雅志知谁会,身在寰中心物外。
平生初不入州县,一任傍人惊且怪。
日来杖屦忽相过,为我踏破松阴碎。
亹亹清谈颇逼人,只将万卷窥千载。 -
146.《送赵有翼监丞造朝供职》 宋·曾协
君侯昂然百夫雄,近之和气如春风。
扬眉高论多折衷,众人敛衽称名通。
发为诗章灿璧琮,气豪笔健敏且工。
口占欲使十手供,春云容与朝霞烘。 -
147.《赋压波亭呈益阳赵宰》 宋·廖行之
当涂自诡谯中龙,长驱远斗矜余锋。
孙刘交合出奇计,一炬赤壁成三雄。
荆州畴昔借资地,久假乃复相仇攻。
是时熊湘介二国,北有蜀壘南吴牖。 -
148.《送平章解机政以保宁之节荣还里第》 宋·程公许
孔山高嵯峨,其下区宅。
敷床万牙签,宁取籯金积。
委身事君子,星驾莫遑息。
恐慌不念林岩,政尔柄枢极。 -
149.《又上座主李左史八十韵》 宋·程公许
江路三年别,心旌万里摇。
登龙空有梦,蛰蚁困无聊。
侧听除书峻,深期庙论调。
方看仪玉笋,胡遽理荪桡。 -
150.《读坡诗》 宋·王迈
先生诗笔觑天巧,国中往往无曹鲍。
一读快如檄愈头,抓痒底用麻姑爪。
千古词林有若人,谁复庸中夸佼佼。
当年浪落见丹心,悬知世道终难拗。 -
151.《和何逢原寄韵》 宋·何梦桂
世界归大壑,人事如奔淙。
浮生萃草木,万变成飘风。
触蛮两蜗国,王侯一蚁对。
下观黔首愚,咄嗟书虚空。 -
152.《勉隐者》 宋·释智圆
潺潺涧中水,不入贪夫耳。
茫茫陌上尘,不沾静者身。
静者贵寡欲,贪夫常患贫。
躁进陷邪佞,洁已废大伦。
况当文明时,草泽罗贤人。
行道尚中庸,蠖屈宜求伸。 -
153.《送右史纳官还乡》 宋·项安世
去国无庸似叶轻,丈夫故忍此收名。
迟迟自罄臣心力,恋恋犹贪主圣明。
正尔钓丝江上去,依然羽扇箧中情。
平生讵作求田学,要与君王佐治平。 -
154.《行建溪上是晚同宿小桥感怀书事》 宋·张嵲
上庸乱石满微水,建平孤屿横中流。
惊涛穹隆旋云绕,经过亲见客沉舟。
建溪物色两相似,使我恻貯悲西州。
闽中穷腊春欲动,陈荄已见新萌抽。 -
155.《韩子师尚书致仕》 宋·张镃
丈夫出处无两岐,强自分别儿童痴。
鹿门庞老不愿仕,名与诸葛争驱驰。
天子从臣岂易得,履声已至黄金墀。
堂堂文誉动宸极,奕世长策归论思。 -
156.《近诗殊少閒行绿阴下喜成杂言以自勉继此当日》 宋·张镃
去冬诗绝稀,作意待好春。
春至病始甦,强赋情少真。
梅花到海棠,不过数十首。
其间岂无兴,有笔慵开口。 -
157.《冒雨往玉照堂观梅戏成长篇》 宋·张镃
幽人占断烟波景,不但春风翠红整。
绕堂交互玉崚嶒,月中日下光迷影。
连年勾引客来看,传得梅声满世间。
西湖处士英爽在,大叫称屈挝天关, -
158.《傲将军歌赠周叔子马帅》 宋·刘宰
君不见细柳将军专号令,壁门不受天子命。
又不见隆中将备天下奇,屈致不可就见之。
丈夫意气类如此,达则守官穷守已。
斋坛未築国士去,军令已申美人死。 -
159.《和陈侍郎韵寄题林尉尚絅堂》 宋·陈淳
中庸尚絅示诸儒,为己何心世毁誉。
只要美中存德本,无容饰外事文余。
鱼潜理趣真如灼,屋漏工夫的不虚。
珍重子思深属意,一言纲领此篇书。 -
160.《和陈教》 宋·陈宓
昔我壬子岁,辞家莆山阳。
迎妇丞相府,调官君子乡。
于时公声名,岂独梁楚扬。
闻者尽兴起,见者斋以庄。