-
1.《周孚与高伯庸同游王氏庵归而闾丘仲诗至因次》 宋·董嗣杲
法水堪湔垢,僧庐自辟尘。
饭炊云子熟,茶泛乳花匀。
草草情何厚,匆匆迹易陈。
他年辋川上,为画两纶巾。 -
2.《次庸斋先生韵赠黄隆中》 宋·朱继芳
醒眼隆中阅逝川,茅茨为屋竹为椽。
吟成梁父时当隐,炊熟邯郸客正眠。
汉土一抔无处觅,白坟三尺有人怜。
君归欲作千年计,只合躬耕一寸田。 -
3.《夏晚九成宫呈同僚》 唐·李峤
碣馆分襄野,平台架射峰。
英藩信炜烨,胜地本从容。
林引梧庭凤,泉归竹沼龙。
小轩恒共处,长坂属相从。 -
4.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
5.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
6.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
7.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
8.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
9.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
10.《念奴娇》 宋·韩玉
吴东清胜,是吴山苍翠,吴江澄渌。
灵秀钟人文物盛,历历皆非凡俗。
而况君家,风流遗世,犹寄山阴曲。
继承才业,算来真是名族。 -
11.《酹江月(寿韩元吉)》 宋·黄宰
三光五岳,孕乾坤英彩,非金非玉。
赫赫岩岩真相种,来驾横空仙鹄。
十万儿童,和丰堂下,齐指梅山祝。
黑头难老,岁寒苍桧修竹。 -
12.《应科目时与人书》 唐·韩愈
月日,愈再拜:天地之滨,大江之濆,有怪物焉,盖非常鳞凡介之品匹俦也。
其得水,变化风雨,上下于天不难也。
其不及水,盖寻常尺寸之间耳,无高山大陵旷途绝险为之关隔也,然其穷涸,不能自致乎水,为獱獭之笑者,盖十八九矣。
如有力者,哀其穷而运转之,盖一举手一投足之劳也。 -
13.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
14.《畴依》 宋·王柏
至哉子思,忧道失传。
推本遗训,中庸一编。
提挈网维,开示蕴奥。
无声无臭,熟窥其妙。 -
15.《题南金慎独斋》 宋·陈天麟
圣道不可窜,探取随已欲。
平生所受用,政可一言足。
子思著中庸,暗室戒慎独。
危微恐惧心,此念施已熟。 -
16.《淳熙内禅颂》 宋·王子俊
太初冥冥,孰究孰营。
羲仪图之,靡丽於成。
有圣惟勋,疏之瀹之。
斧其不条,而荒度之。 -
17.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
18.《和赵郎中捕蝗见寄次韵》 宋·苏轼
麦穗人许长,谷苗牛可没。
天公独何意,忍使蝗虫发。
驱攘著令典,农事安可忽。
我仆既胼胝,我马亦款矻。 -
19.《虎图》 宋·王安石
壮哉非罴亦非貙,日光夹镜当坐隅。
横行妥尾不畏逐,顾盼欲去仍踌躇。
卒然我见心为动,熟视稍稍摩其须。
固知画者巧为此,此物安肯来庭除。 -
20.《赵忠简孙璧见过有诗用韵》 宋·洪咨夔
薄命窘震凌,余生飒粪朽。
闲闲饱款竹,寂寂老锻柳。
溪空渔争隈,野熟饮被肘。
有邻晨致薤,无客夜剪韭。