-
1.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
2.《梁园歌,送河南王说判官》 唐·岑参
君不见梁孝王修竹园,颓墙隐辚势仍存。
娇娥曼脸成草蔓,罗帷珠帘空竹根。
大梁一旦人代改,秋月春风不相待。 -
3.《雪中酒熟,欲携访吴监,先寄此诗》 唐·白居易
新雪对新酒,忆同倾一杯。
自然须访戴,不必待延枚。
陈榻无辞解,袁门莫懒开。
笙歌与谈笑,随事自将来。 -
4.《四年…遂作忆雪又作残雪诗各一百言以寄情于游旧·忆雪》 唐·李商隐
爱景人方乐,同雪候稍愆。
徒闻周雅什,愿赋朔风篇。
欲俟千箱庆,须资六出妍。
咏留飞絮后,歌唱落梅前。 -
5.《满江红》 宋·刘克庄
礼乐衣冠,浑靠定、堂堂国老。
出双手、把天裂处,等闲补了。
谢传东山心未遂,周郎赤壁功犹小。
事难于张赵两元台,扶炎绍。 -
6.《中山公损疾二首》 宋·宋祁
自有西京七发才,蠲疴不待更延枚。
摐金广乐迷魂寤,蔽月飞云病膜开。
宫鼠晦须抛赐琯,蓬鱼霏缕强晨杯。
何人过问维摩室,定有文殊作礼来。 -
7.《送杨学士三首》 宋·宋祁
觚棱初日九天开,躞蹀桑郊五马回。
群玉三山藏册府,偃壶双笔给中台。
编堂旧政盘留薤,画省新辞砌有苔。
阙里诸生弥属望,雪园他日待延枚。 -
8.《和庞丞相》 宋·宋祁
顾我支离甚,惟公念不才。
朱颜为列郡,白发入中台。
阁道通天禄,宫门拂斗魁。
论班元后郑,作赋或延枚。 -
9.《送王定国通判河南》 宋·陈师道
孤身十载客都城,白社双林讳姓名。
授馆不为他日计,解衣真出故人情。
翘材必定延枚叟,宣室终须记贾生。
万里归来发如漆,了知句画更新清。 -
10.《次韵宾旸令郎见示二首》 宋·方回
老我泥涂久,郎君玉雪清。
百年双鬓谢,一醉万缘轻。
孰肯延枚叟,端难少贾生。
修程未可料,聊此慰诗情。 -
11.《题延平阁》 宋·蔡襄
双溪会一流,新搆横鲜赭。
浮居紫霄端,卧影澄川下。
峡深风力豪,石峭湍声泻。
古剑成蛰龙,商帆来阵马。 -
12.《忆昨行和张十一》 唐·韩愈
忆昨夹钟之吕初吹灰,上公礼罢元侯回。
车载牲牢瓮舁酒,并召宾客延邹枚。
腰金首翠光照耀,丝竹迥发清以哀。 -
13.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
14.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
15.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
16.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
17.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
18.《侍月愁》 明·葛高行文
夫何月色之灿烂兮,凌树影而入罗帏。
独倚床而延伫兮,侍女怠而欲归。
仰圆灵其万户兮,窃皦皦之清辉。
睹姮娥之纵体兮,扬轻袿之绣裳。 -
19.《游罗浮山一首示儿子过》 宋·苏轼
人间有此白玉京,罗浮见日鸡一鸣。
南楼未必齐日观,郁仪自欲朝朱明。
(刘梦得有诗,记罗浮夜半见日事。
山不甚高,而夜见日,此可异也。 -
20.《奉和济川代书三十韵寄诸同舍》 宋·司马光
金马延群俊,芸午聚众书。
杳疑神境绝,深与世尘疏。
气逼烟霄爽,光分日月余。
不材叨误选,故友幸聊居。