-
1.《浪淘沙(素馨)》 宋·刘克庄
目力已茫茫。
缝菊为囊。
论衡何必帐中藏。
却爱素馨清鼻观,采伴禅床。
风露送新凉。
山麝开房。
旋吹银烛闭华堂。
无奈纱厨遮不住,一地闻香。 -
2.《赠朱山人》 明·高启
老来嫌众累,依涧独开房。
积雨苔生桁,回风叶满床。
学僧持净律,避客录奇方。
若问尘中事,无闻不是忘。 -
3.《月夜听琴歌》 宋·释文珦
石床定起夜方中,为豁幽兴开房栊。
吴天洁净无云踪,万时三色磨青铜。
明月皎皎行虚空,穿松透竹光玲珑。
猛虎忽啸茅屋东,林树叶叶皆生风。 -
4.《赐房玄龄》 唐·李世民
太液仙舟迥,西园引上才。
未晓征车度,鸡鸣关早开。 -
5.《夏日游晖上人房》 唐·陈子昂
山水开精舍,琴歌列梵筵。
人疑白楼赏,地似竹林禅。
对户池光乱,交轩岩翠连。
色空今已寂,乘月弄澄泉。 -
6.《题招隐寺绚公房》 唐·綦毋潜
开士度人久,空岩花雾深。
徒知燕坐处,不见有为心。
兰若门对壑,田家路隔林。
还言证法性,归去比黄金。 -
7.《岘山饯房琯、崔宗之》 唐·孟浩然
贵贱平生隔,轩车是日来。
青阳一觏止,云路豁然开。
祖道衣冠列,分亭驿骑催。
方期九日聚,还待二星回。 -
8.《清明日宴梅道士房/宴梅道士山房》 唐·孟浩然
林卧愁春尽,搴帷览物华。
忽逢青鸟使,邀入赤松家。
丹灶初开火,仙桃正落花。
童颜若可驻,何惜醉流霞。 -
9.《岘山饯房琯、崔宗之》 唐·孟浩然
贵贱平生隔,轩车是日来。
青阳一觏止,云路豁然开。
祖道衣冠列,分亭驿骑催。
方期九日聚,还待二星回。 -
10.《苦雨寄房四昆季》 唐·高适
独坐见多雨,况兹兼索居。
茫茫十月交,穷阴千里馀。
弥望无端倪,北风击林箊.白日渺难睹,黄云争卷舒。
安得造化功,旷然一扫除。