-
1.《依韵和吴正仲闻重梅已开见招》 宋·梅尧臣
难开密叶不因寒,谁翦鹅儿短羽攒。
犹是去年惊目艳,不知从此几人观。
重重好蕊重重惜,日日攀枝日日残。
我为病衰方止酒,愿携茶具作清欢。 -
2.《和余天开见寄》 宋·余宏孙
春树君今吟渭北,林塘我已卜溪西。
赏心乐事优游处,花自飞飞鸟自啼。 -
3.《入百丈涧见桃花晚开》 唐·刘长卿
百丈深涧里,过时花欲妍。
应缘地势下,遂使春风偏。 -
4.《廨中见桃花南枝已开,北枝未发,因寄杜副端》 唐·刘长卿
何意同根本,开花每后时。
应缘去日远,独自发春迟。
结实恩难忘,无言恨岂知。
年光不可待,空羡向南枝。 -
5.《夏中崔中丞宅见海红摇落一花独开》 唐·刘长卿
何事一花残,闲庭百草阑。
绿滋经雨发,红艳隔林看。
竟日馀香在,过时独秀难。
共怜芳意晚,秋露未须团。 -
6.《酬娄秀才寓居开元寺,早秋月夜病中见寄》 唐·柳宗元
客有故园思,潇湘生夜愁。
病依居士室,梦绕羽人丘。
味道怜知止,遗名得自求。
壁空残月曙,门掩候虫秋。
谬委双金重,难征杂佩酬。
碧霄无枉路,徒此助离忧。 -
7.《过衡山见新花开却寄弟》 唐·柳宗元
故国名园久别离,今朝楚树发南枝。
晴天归路好相逐,正是峰前回雁时。 -
8.《酬微之开拆新楼初毕相报末联见戏之作》 唐·白居易
海山郁郁石棱棱,新豁高居正好登。
南临赡部三千界,东对蓬宫十二层。
报我楼成秋望月,把君诗读夜回灯。
无妨却有他心眼,妆点亭台即不能。 -
9.《寓居开元精舍,酬薛秀才见贻》 唐·许浑
知己萧条信陆沉,茂陵扶疾卧西林。
芰荷风起客堂静,松桂月高僧院深。
清露下时伤旅鬓,白云归处寄乡心。
怜君诗句犹相忆,题在空斋夜夜吟。 -
10.《擢第后入蜀经罗村,路见海棠盛开偶有题咏》 唐·郑谷
上国休夸红杏艳,深溪自照绿苔矶。
一枝低带流莺睡,数片狂和舞蝶飞。
堪恨路长移不得,可无人与画将归。
手中已有新春桂,多谢烟香更入衣。