-
101.《木之彬彬》 宋·黄庭坚
木之彬彬,非取异於人。
可宫室则斩则伐,可笾豆则捋则撷。
草之茸茸,非求显於世。
中刍牧则刈则鉏,中医和则剥则枯。 -
102.《寄题安福李令爱竹堂》 宋·黄庭坚
渊明喜种菊,子猷喜种竹。
托物虽自殊,心期俱不俗。
千载得李侯,异世等风流。
为官恐是陶彭泽,爱竹最知王子猷。 -
103.《徙马叹》 元·王冕
君不见秦皇二世治天下,赵高妄指鹿为马。
遂令众口毁权奇,异兽须臾满高价。
东亭牡骡十万钱,西城牝驴数百千。
□驴□□入奇远,犁□贾勇穹庐前。 -
104.《和吴冲卿三哀诗》 宋·司马光
天生千万人,中有一俊杰。
奈何丧三贤,前后缠期月。
邻几任天资,浮饰耻澡刷。
朝市等山林,衣冠同布褐。 -
105.《送杨辟秀才》 宋·欧阳修
吾奇曾生者,始得之太学。
初谓独轩然,百鸟而一鹗。
既又得杨生,群兽出麟角。
乃知天下下,所识惭未博。 -
106.《送李太傅知冀州》 宋·欧阳修
吾慕李汉超,为将勇无俦。
养士三千人,人人百貔貅。
关南三十年,天子不北忧。
吾爱李允则,善觇多计筹。 -
107.《送吴生南归》 宋·欧阳修
自我得曾子,於兹二十年。
今又得吴生,既得喜且叹。
古士不◇出,百年犹比肩。
区区彼江西,其产多材贤。 -
108.《水调歌头·燕分炳箕宿》 宋·无名氏
燕分炳箕宿,鲁野照奎星。
天开岳渎,储瑞重见吐书麟。
人道兰庭生谢,我羡竹林得阮,中夜沸欢声。
奇称符百药,童号迈终军。 -
109.《赠杨荥阳》 明·高启
嘉陵美山水,亦复富文彦。
杨君产其邦,材拔性高狷。
布衣走名都,早入艺林选。
客屈稷下谈,王邀邺中宴。 -
110.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
111.《泰州人自徐神翁後多以奉道为事即今有周高唐》 宋·晁说之
沉沉方丈与蓬莱,桃李闻从海上开。
愁外烟波徒缥缈,梦中乡俗独徘徊。
不同下俚蹔时醉,自约高真定命杯。
可笑神仙今古异,今言先分古先材。 -
112.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
113.《投迤殿院》 宋·王禹偁
南面修文德,东吴纳土疆。
苍生思抚育,丹诏择循良。
乌府官新转,龙头桂旧香。
渡江骢马瘦,重地绣衣长。 -
114.《梦蝗》 宋·王令
至和改元之一年,有蝗不知自何来。
朝飞蔽天不见日,若以万布筛尘灰。
暮行啮地赤千顷,积叠数尺交相埋。
树皮竹颠尽剥枯,况又草谷之根荄。 -
115.《令既有高邸之行而束孝先兄弟索余诗云》 宋·王令
扰扰利学者,久不可与谋。
读书乃何为,老不知轲丘。
弗恤义所在,务期高爵收。
尝闻失则嗟,不闻得之羞。 -
116.《初闻思归鸟忆昨寄崔伯易朱元弼》 宋·王令
去年春日花盛开,尝有鸟啼归去来。
余诗告尔东海志,子笑属我南山杯。
将睎遐综蹈高轶,就拔去迹离俗埋。
同时游者最谁上,朱子峭握凌春材。 -
117.《寒林石屏》 宋·王令
虢山之远数千里,虢石之重难将持。
舟车虢来每苦重,釜盎尚弃不肯携。
苟非世尚且奇怪,孰肯甚远载以来。
何况虢人自珍秘,得一不换千琼瑰。 -
118.《赠周伯玉下第》 宋·王令
京尘漠无聊,客书闻报罢。
拔身众人後,载水千里下。
微装困无余,归马剧连跨。
邈无失时叹,抗举与俗谢。 -
119.《八桧图》 宋·王令
客有要我八桧吟,手携八桧图来悬。
挂张满壁惕可骇,盼顾左右同嗟叹。
旁摹石刻署名状,各有凭附相黄缘。
或高相扶互倚碍,或断欲蹶犹支颠。 -
120.《上黄任道》 宋·王令
家世无双旧,材资第一良。
山川储地秀,日月合天光。
远色抵千古,洪声压四方。
道如天未丧,子让世谁当。