-
121.《送僧自总》 宋·王令
吾病不喜语,客来佰寒暄。
颊舌且不能,况事交字间。
彼总乃吾旧,不见今三年。
一日踏我门,告我将南迁。 -
122.《奉常林黄中博士以黄甘食陆务观司直陆赋长句》 宋·周必大
林子勇报国,太华欲力学。
吾尝叹其材,浮海中巨舶。
向来固不用,今用犹迫迮。
此兴柑累累,霜饱实未摘。 -
123.《州学饯送解发进士》 宋·蔡襄
朝家岁取天下士,官守小大悉分治。
育材论荐苟失宜,德业英豪苦难致。
予尝备员内供奉,作书参议科场事。
乡举察廉未易复,责其节行在长吏。 -
124.《周五声调曲 商调曲 二》 南北朝·庾信
百川俱会。
大海所以深。
羣材既聚。
故能成邓林。 -
125.《周五声调曲 角调曲 一》 南北朝·庾信
止戈见于绝辔之野。
称伐闻于丹水之征。
信义俱存乃先忘食。
五材并用谁能去兵。 -
126.《隋堤写怀寄上右丞》 宋·毛滂
前年买符入函谷,归来柴车仍露宿。
似联石室陈图书,敢累山公为题目。
苍梧只觉波浪高,尺泽那知鳞尾秃。
已将倦翮谢风云,便拟閒身寄松竹。 -
127.《和陈郎中》 宋·曾巩
材薄安时甘寂寞,身闲乘兴喜登临。
每寻香草牵狂思,曾向幽兰费苦吟。
明月几人非按剑,高山从古少知音。
数篇清绝赓歌意,默见冯唐异俗心。 -
128.《隆中》 宋·曾巩
志士固有待,显默非苟然。
孔明方微时,息驾隆中田。
出身感三顾,鱼水相后先。
开迹在庸蜀,欲正九鼎迁。
垂成中兴业,复汉临秦川。
平生许与际,独比管乐贤。
人材品目异,自得岂虚传。 -
129.《送徐竑著作知康州》 宋·曾巩
溪蛮昔负命,杀气凌南州。
城郭涨烟火,堂皇啸蜉蝣。
被发尽冠巾,吾人反缧囚。
行剽至杪忽,归载越山丘。 -
130.《和孔教授》 宋·曾巩
治烦方喜众材同,坐啸南阳郡阁中。
几案有尘书檄简,里闾无事稻梁丰。
衣冠济济归儒学,俎豆诜诜得古风。
幸屈异能来助我,敢将颜色在蜚鸿。 -
131.《厚卿子中使高丽》 宋·曾巩
并使时推出众材,异方迎拜六城开。
宜风直到东西部,仗节遥临大小梅。
沧海路从三岛去,玉山人到二星回。
黄金白氎饶君用,铜器应余寄我来。 -
132.《和陈阜卿为汤与立寿次韵》 宋·王之道
我闻无量寿,世作天人师。
有祷必应感,如形影随之。
吾见盛德士,吏隐江之湄。
岩岩栋梁材,为桷岂所宜。 -
133.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
134.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。 -
135.《上运使工部》 宋·强至
网纪提诸郡,朝廷重外台。
举今持使柄,第一议公才。
心计笼寰宇,时名薄斗魁。
邦家经费足,山海利源开。 -
136.《予官将满婢子始植小柏於堂下因感而书》 宋·强至
孤根初掘出岩隈,赤脚殷勤手自栽。
翠叶未成官秩满,清阴别待主人来。
阶墀好养今朝操,梁栋须归异日材。
犹胜夭桃情意薄,刘郎去后始花开。 -
137.《再用前韵》 宋·张栻
元化首万类,圣学极几深。
有如亚圣贤,尚谨殆与淫。
浅见仅一斑,欢喜不自禁。
岂知天地全,於穆千圣心。 -
138.《谢寇十一惠端砚》 宋·陈师道
百工营材先利器,市道居货如作赘。
书生活计亦酸寒,断塼半瓦宁求备。
端溪四山下龙渊,郁积中州清淑气。
金声玉骨石为容,河江屈流云作使。 -
139.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
140.《霹雳琴》 宋·李廌
老桐初无异,憔悴辈散木。
良材固自信,终岁委空谷。
孤根听霜霰,厥命寄樵牧。
虽云具宫徵,谁意望琴筑。