-
201.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
202.《皇砖叹》 明·孙宜
龙舆凤驾西南行,有敕谋广承天城。
亚卿奉诏区画当,内侍督作简命精。
湖南州县半雕敝,募徒取具无横征。
昨来羽檄冲宵至,御堲皇砖坐兹地。 -
203.《过梅花室》 明·王绂
我曾泊棹西湖滨,千树万树梅花春。
孤山月照一篷雪,十里湖光如烂银。
兴豪对客酣清宴,达旦赓吟骋雄健。
灯前索纸呵手题,霜兔鏦锵冰满砚。 -
204.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
205.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
206.《得滇南除目戏作》 明·徐中行
余昔四十时,秩已忝金紫。
弃捐垂十年,仅乃复其始。
故璧则犹是,马齿加长矣。
顷失曾不忧,今来亦何喜。
未能免俗缘,栖栖聊复尔。
终当拂衣去,相从鸱夷子。 -
207.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
208.《出塞》 明·俞允文
击胡无生还,此己非不知。
谓当弃一人,所活千万余。
中原有父母,奋身靡敢私。
悠悠河阳桥,生死从此辞。 -
209.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
210.《起坐》 明·朱应登
窗含晓日尚熹微,起坐从容意不违。
寒菊抱花余旧摘,慈鸦将子试新飞。
久知初服无羁束,始信浮名有是非。
暂欲展书还弃掷,闲心已习静中机。 -
211.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫。
茫然无心想。
散发不冠带。
行歌南陌上。 -
212.《赠僧》 宋·苏轼
道人自嫌三世将,弃家十年今始壮。
玉骨犹含富贵余,漆瞳已照人天上。
去年相见古长干,众中矫矫如翔鸾。
今年过我江西寺,病瘦已作霜松寒。 -
213.《和陶杂诗十一首》 宋·苏轼
博大古真人,老聃关尹喜。
独立万物表,长生乃余事。
稚川差可近,倘有接物意。
我顷登罗浮,物色恐相值。
徘徊朱明洞,沙水自清驶。
满把菖蒲根,叹息复弃置。 -
214.《爱玉女洞中水,既致两瓶,恐後复取而为使者》 宋·苏轼
欺谩久成俗,关市有契繻。
谁知南山下,取水亦置符。
古人辨淄渑,皎若鹤与凫。
吾今既谢此,但视符有无。
常恐汲水人,智出符之余。
多防竟无及,弃置为长吁。 -
215.《石鼓》 宋·苏轼
冬十二月岁辛丑,我初従政见鲁叟。
旧闻石鼓今见之,文字郁律蛟蛇走。
细观初以指画肚,欲读嗟如箝在口。
韩公好古生已迟,我今况又百年后。 -
216.《爱玉女洞中水既致两瓶恐后复取而为使者见绐》 宋·苏轼
之调水符欺谩久成俗,关市有契繻。
谁知南山下,取水亦置符。
古人辨淄渑,皎若鹤与凫。
吾今既谢此,但视符有无。
常恐汲水人,智出符之余。
多防竟无及,弃置为长吁。 -
217.《登常山绝顶广丽亭》 宋·苏轼
西望穆陵关,东望琅邪台。
南望九仙山,北望空飞埃。
相将叫虞舜,遂欲归蓬莱。
嗟我二三子,狂饮亦荒哉。 -
218.《夜梦?并引?》 宋·苏轼
七月十三日,至儋州十馀日矣,澹然无一事。
学道未至,静极生愁,夜梦如此,不免以书自怡。
夜梦嬉游童子如,父师检责惊走书。
计功当毕《春秋》余,今乃始及桓庄初。 -
219.《客俎经旬无肉又子由劝不读书萧然清坐乃无一》 宋·苏轼
病怯腥咸不买鱼,尔来心腹一时虚。
使君不复怜乌攫,属国方将掘鼠余。
老去独收人所弃,悠哉时到物之初。
従今免被孙郎笑,绛帕蒙头读道书。 -
220.《夜梦》 宋·苏轼
夜梦嬉游童子如,父师检责惊走书。
计功当坒春秋余,今乃初及桓庄初。
怛然悸悟心不舒,起坐有如挂钓鱼。
我生纷纷婴百缘,气固多习独此偏。