-
241.《新辟小园》 宋·陆游
祠禄縻人未弃官,春深幽国有余欢。
笋生遮道妨行药,果熟团枝碍整冠。
煮酒拆泥初灩灩,生绡裁扇又团团。
退飞风际由来事,莫羡青霄刷羽翰。 -
242.《古风》 宋·陆游
牺象荐清庙,余材弃沟中;二者虽甚远,残生其实同。
人当贵其身,岂复论穷通。
宁为原上草,一寸摇春风。 -
243.《赠汪叔潜》 宋·陆游
火云嵯峨如叠嶂,百病攻衰非一状。
低檐小屋桑竹村,忽辱君来问亡恙。
蹶然揽衣起闯门,裹饭仍烦远相饷。
岁饥野外无供给,羞涩余粮不盈盎。
我守此穷三十年,尚恐死前无力量。
君诚不以老弃予,苦语见规宜勿让。 -
244.《暑中北窗昼卧有作》 宋·陆游
御疾如治河,但当导之东,下流既有归,自然行地中。
养生如蓺木,培植要得宜,常使无夭伤,自有干云时。
我少本多疾,屡亦频危殆,皇天实相之,警告意有在。
中年弃嗜欲,晚岁节饮食,中坚却外慕,魔盛有定力。 -
245.《赠柯山老人》 宋·陆游
柯山老人九十余,乱发不栉瘦如枯。
百穿千结一布裤,得酒一吸辄倒壶。
自言少年不蓄孥,有钱径付酒家垆。
人生办此真良图,弃官从翁许我无? -
246.《梦有饷地黄者味甘如蜜戏作数语记之》 宋·陆游
有客饷珍草,发奁惊绝奇,正尔取嚼齕,炮制不暇施。
异香透昆仑,清水生玉池,至味不可名,何止甘如饴。
儿稚喜语翁,雪颔生黑丝。
老病失所在,便欲弃杖驰。
晨鸡唤梦觉,齿颊余甘滋。
寄声山中友,安用求金芝。 -
247.《闻蛙》 宋·陆游
科斗忽安在,蛙声豪有余;虽成两部乐,恨失一编书。
忿怒缘何事?号呼可奈渠。
厨人不遐弃,犹得伴溪鱼。 -
248.《致仕後岁事有望欣然赋诗》 宋·陆游
圣时恩厚赐余生,日与乡闾乐太平。
已弃胡床无长物,尚携拄杖有同行。
新裁乌帽人争看,小摘青蔬手自烹。
买得水车无用处,绝知造物相归耕。 -
249.《读渊明诗》 宋·陆游
渊明甫六十,遽觉前途迮,作诗颇感慨,自谓当去客。
吾年久过此,霜雪纷满帻,岂惟仆整驾,已迫牛负轭。
奈何不少警,玩此白驹隙。
倾身事诗酒,废日弄泉石;梅花何预汝,一笑从渠索。 -
250.《读书未终卷而睡有感》 宋·陆游
暮年缘一嬾,百事俱弃置;今遂嬾到书,把卷辄坐睡。
其余嬾则已,感此独歔欷。
念昔少壮时,日夜痛磨砺,誓言死为期,身在敢暴弃?宁知未死前,殆欲负此志。
颜回称好学,杨雄乃识字。
勉哉慕前修,自画圣所讳。 -
251.《中夜睡觉两目每有光如初日历历照物晁文元公》 宋·陆游
人情所愿欲,莫若贵与富。
是皆有命焉,非力可成就。
予昔未有闻,无与发其覆。
趑趄强干禄,时命适大谬。 -
252.《秋感二首》 宋·张耒
秋日无远晖,秋草无美姿。
残蛩吊白日,寒鸟悲空枝。
时节一如此,余出怅安归。
强歌不成音,还坐空涕垂。
感动百虑游,触心遂纷披。
弃捐勿复道,日暮眠吾帷。 -
253.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
254.《次韵苏公武昌西山》 宋·张耒
灵均不醉楚人醅,秋兰蘼芜堂下栽。
九江仙人弃家去,吴市不知身姓梅。
东坡先生送二子,一丘便欲藏崔嵬。
脱遗簪笏玩杖屦,招揖鱼鸟营池台。 -
255.《效二谢体》 宋·张耒
弃斥非高隐,林居值晚秋。
风云日惨变,感彼岁月遒。
秀蔓依檐槁,陈叶当窗投。
晚花弄余秀,畦菜枝新柔。
闲居妙观物,贫贱吾何忧。
寂念师竺瞿,齐物信蒙周。 -
256.《赠江瞻道》 宋·张耒
我行于四方,其所急者友。
呜呼得之难,百不一邂逅。
人心不可齐,若十指于手。
随其短与长,亦各有所取。 -
257.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
258.《悼往》 宋·黄庭坚
西风悲兮败叶索索,照陈根兮秋日将落。
彷佛兮梦与神遇,顾瞻九泉兮岂其可作。
俄有悲乎之羽虫兮,自伤时去物改,拥旧柯而孤吟。
四郊莽苍声断裂兮,久而不胜其叹音。 -
259.《次韵孔四著作早行》 宋·黄庭坚
弃置锄犁就车马,从来计出古人下。
尘埃好在三尺桐,不疑万世期子野。
明经使者著书郎,风雨乘馹忘夙夜。
回车过门问无恙,何意深巷勤长者。 -
260.《戏答公益春思二首》 宋·黄庭坚
昔人有真意,政在无美恶。
微言见端绪,垂手延後觉。
大声久辍响,谁继夫子铎。
长笑二南闲,斯道公不薄。