-
81.《苦妇词》 唐·刘言史
地远易骄崇,用刑匪精研。
哀哉苦妇身,夫死百殃缠。
草草催出门,衣堕发披肩。
独随军吏行,当夕余欲迁。 -
82.《倚瑟行》 唐·鲍溶
金舆传惊灞浐水,龙旗参天行殿巍。
左文皇帝右慎姬,北面侍臣张释之。
因高知处邯郸道,寿陵已见生秋草。 -
83.《闲居遣怀十首》 唐·姚合
身外无徭役,开门百事闲。
倚松听唳鹤,策杖望秋山。
萍任连池绿,苔从匝地斑。
料无车马客,何必扫柴关。 -
84.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
85.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
86.《五歌·刈获》 唐·陆龟蒙
自春徂秋天弗雨,廉廉早稻才遮亩。
芒粒稀疏熟更轻,地与禾头不相拄。
我来愁筑心如堵,更听农夫夜深语。 -
87.《战秋辞》 唐·陆龟蒙
八月空堂,前临隙荒。
抽关散扇,晨乌未光。
左右物态,森疏强梁。 -
88.《凡草诫》 唐·苏拯
野草凡不凡,亦应生和出。
锄夫耘药栏,根不留其一。
良田本芜秽,著地成弃物。
人生行不修,何门可容膝。
不唯不尔容,得无凡草嫉。
贤愚偃仰间,鉴之宜日日。 -
89.《续古二十九首》 唐·陈陶
大尧登宝位,麟凤焕宸居。
海曲沾恩泽,还生比目鱼。
生值揖逊历,长歌东南春。
钓鳌年三十,未见天子巡。 -
90.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
91.《沁园春》 唐·吕岩
七返还丹,在我先须,炼已待时。
正一阳初动,中宵漏永,温温铅鼎,光透帘帏。
造化争驰,虎龙交媾, -
92.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
93.《成相杂辞》 先秦·佚名
请成相。
世之殃。
愚暗愚暗堕贤良。
人主无贤。 -
94.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
95.《杂诗七首》 魏晋·曹植
高台多悲风,朝日照北林。
之子在万里,江湖逈且深。
方舟安可极,离思故难任。
孤鴈飞南游,过庭长哀吟。 -
96.《赠白马王彪·并序》 魏晋·曹植
黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝京师、会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月,与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止,意毒恨之。 -
97.《代东武吟》 南北朝·鲍照
主人且勿喧,贱子歌一言。
仆本寒乡士,出身蒙汉恩。 -
98.《哨遍》 宋·苏轼
其陋。
独鄱阳董毅夫过而悦之,有卜邻之意。
乃取归去来词,稍加概括,使就声律,以遗毅夫。
使家僮歌之,时相从于东坡,释耒而和之,扣牛角而为之节,不亦乐乎 -
99.《薄媚(第五衮遍)》 宋·董颖
机有神,征鼙一鼓,万马襟喉地。
庭喋血,诛留守,怜屈服,敛兵还,危如此。
当除祸本,重结人心,争奈竟荒迷。
战骨方埋,灵旗又指。 -
100.《满庭芳》 宋·如愚居士
吾乃当涂,弃儒奉道,遵行圣诲多年。
已逾三纪,截灭六尘缘。
因习业、自当度日,未尝谒见豪贤。
般若力,掀翻烦恼,坦荡独悠然。