-
1.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
2.《赠友五首》 唐·白居易
一年十二月,每月有常令。
君出臣奉行,谓之握金镜。
由兹六气顺,以遂万物性。
时令一反常,生灵受其病。 -
3.《赠医者邹放》 宋·秦观
百工皆圣作,惟医有书传。
绪余起人死,妙处实通天。
邹子本淮海,弱龄加讨研。
岐扁逢卷中,遂知百病先。 -
4.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
5.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
6.《小人吟》 宋·邵雍
小人无节,弃本逐末。
喜思其与,怒思其夺。 -
7.《承天元长老弃本寺寄净慈以诗戏之》 宋·强至
城里丛林一唾捐,收身微笑寄湖边。
此生直欲看山老,不住真为出世贤。
野屐懒穿双露脚,云裘嫌重右披肩。
人间万事都无著,独与风骚有爱缘。 -
8.《赴琼州次大蓼滩风雨交作寒未艾也其势欲雪》 宋·曾丰
挈家随牒一阳初,视险如夷舟当车。
赣石罅中渔路寝,楚天包处燕蘧庐。
木无弃本藏于密,江不辞流受以虚。
万物外吾诗者少,惜乎南燕久归欤。 -
9.《弃妾篇》 唐·乔知之
妾本丛台右,君在雁门陲。
悠悠淇水曲,彩燕入桑枝。
不因媒结好,本以容相知。
容谢君应去,情移会有离。
还君结缕带,归妾织成诗。
此物虽轻贱,不用使人嗤。 -
10.《弃妇词》 唐·顾况
古人虽弃妇,弃妇有归处。
今日妾辞君,辞君欲何去。
本家零落尽,恸哭来时路。
忆昔未嫁君,闻君甚周旋。 -
11.《酬东川李相公十六韵(次用本韵)》 唐·元稹
昔附赤霄羽,葳蕤游紫垣。
斗班香案上,奏语玉晨尊。
戆直撩忌讳,科仪惩傲顽。
自从真籍除,弃置勿复论。 -
12.《酬段丞与诸棋流会宿弊居见赠二十四韵(次用本韵)》 唐·元稹
鸣局宁虚日,闲窗任废时。
琴书甘尽弃,园井讵能窥。
运石疑填海,争筹忆坐帷。
赤心方苦斗,红烛已先施。 -
13.《金缕曲(和同姓草叔曲本胡端逸见寿韵并谢)》 宋·刘辰翁
忘却来时路。
恨苍苍、寒冰弃我,江南闲处。
世事早知今如此,何不老农老圃。
更种个、梅花深住。 -
14.《苏武慢 鸣鹤馀音全真冯尊师,本燕赵书生,》 元·虞集
曲,高洁雄畅,最传者苏武慢二十篇。
前十篇道遗世之乐,后十篇论修仙之事。
曾稽费无隐独善歌之,闻者有凌云之思,无复流连光景者矣。
予山居每登高望远,则与无隐歌而和之。 -
15.《我质本瑚琏,宗庙供频蘩·一朝婴祸难,失身》 宋·韩希孟
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。
长号赴洪水,激烈摧心肝。
宋夫有天下,坚正臣礼秉。 -
16.《观胡文定公手墨因求别本》 宋·刘子翚
温温文定公,至道夙所钦。
神超虽缅邈,余英壮儒林。
正容阅真翰,默默流至音。
不事八法奇,天成写幽襟。 -
17.《谢公定所宝蕃客入朝图贞观中阎立本所作笔墨》 宋·李廌
君不见燕然易水波桑乾,东连鸭绿西贺兰。
古来战地骨成土,赤棘白草沙漫漫。
汉筑朔方置上郡,晚岁欵塞惟呼韩。
贞观文皇力驯制,诸蕃君长充王官。 -
18.《送周务本机宜》 宋·郑刚中
霜风吹西湖,与君持行李。
瘦马共边笳,寒灯对孤邸。
新凉秋叶惊,归櫂君独理。
弃我天一方,稳下大江水。 -
19.《悟黄粱 本名燕归梁》 元·马钰
词名本是燕归梁。
无理趣,忒寻常。
马风思忆祖纯阳。
故更易,悟黄粱。
百年一梦暂时光。
如省悟,弃家乡。
常清常净处真常。
累功行,赴蓬 -
20.《天道无亲 本名甘草子 劝众道友》 元·马钰
唯愿想像庄周,梦蝶飞轻粉。
悟彻本无亲,天道堪凭信。
一志寂寥修行紧。
便莫惜、假躯娇嫩。
捐弃家缘须陡顿。
任女男妻恨。