-
41.《夏日》 宋·陆游
燕子生雏梅子黄,断云残雨过林塘。
孤舟正作笭箵梦,九陌难随褦襶忙。
团扇兴来闲弄笔,寒泉漱罢独焚香。
太平处处熏风好,不独宫中爱日长。 -
42.《幽居初夏》 宋·陆游
长歌嫋嫋插秧天,小繖翻翻入市船。
高栋巢乾初乳燕,绿槐阴密已鸣蝉。
只言末俗人情恶,未废先生日晏眠。
推枕起来闲弄笔,铜蟾手自挹寒泉。 -
43.《游昭牛图》 宋·陆游
游昭木石师李唐,画牛乃自其所长。
出栏初听一声笛,意气已无千顷荒。
客居京口老益困,衣不揜胫须眉苍,时时弄笔眼力健,磃角毛骨分毫芒。
我无沙堤金络马,拂拭此幅喜欲狂。 -
44.《醉吟》 宋·陆游
少日沉迷汗简青,如今毁誉两冥冥。
书生弄笔如何信,只合花前醉不醒。 -
45.《太白戏圣俞》 宋·欧阳修
开元无事二十年,五兵不用太白闲。
太白之精下人间,李白高歌蜀道难。
蜀道之难难於上青天,李白落笔生云烟。
千奇万险不可攀,却视蜀道犹平川。 -
46.《寄别僧芝》 宋·贺铸
不见江南汤惠休,芝钱今也嗣风流。
烧香弄笔一生事,蹑屐佩囊千里游。
乞酒未还黄菊晚。
拟诗初就碧云秋。
临高跂马君行矣,从此安期始欲愁。 -
47.《岁晚书事十首》 宋·刘克庄
日日抄书懒出门,小窗弄笔到黄昏。
丫头婢子忙匀粉,不管先生砚水浑。 -
48.《羊毫笔》 宋·刘克庄
拔到髯生族,多因兔颖稀。
只宜茅舍用,难向玉堂挥。
弄翰虚名似,吹毛本质非。
儿曹贪价贱,鸦蚓扫如飞。 -
49.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
怜君将帅虽有种,多君智慧初无师。
篇章俊发已可骇,丹青妙绝当谁知。
自言五色苦乱目,况乃旨酒长伤脾。
手狂但可时弄笔,口病未免多微词。 -
50.《南都二月二日忆杭州去岁之游》 宋·强至
去岁江头对此辰,花边弄笔咏青春。
异乡愁绪还随客,今日风光不着人。
蹭蹬宦名侵绿发,飘飖生理托洪钧。
湖堤草软辜游屐,空踏平台陌上尘。 -
51.《将适毗陵道中遇居简上人》 宋·周弼
姑苏观下逢居简,帽子欹斜衣懒散。
自言契阔漫东西,虽老犹能青白眼。
知音不在禅床久,抱刺怀书谨奔走。
反舌无声乱草间,回首尽成狮子吼。 -
52.《谢丘子中惠诗》 宋·陈藻
高叟生来五十年,方知弄笔学诗篇。
此翁甲子才奇一,吟咏看看到适边。 -
53.《娇女诗》 魏晋·左思
吾家有娇女,皎皎颇白皙。
小字为纨素,口齿自清历。
鬓发覆广额,双耳似连璧。
明朝弄梳台,黛眉类扫迹。 -
54.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
55.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
56.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
57.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
58.《答苏武书》 两汉·李陵
子卿足下:勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。
远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。
终日无睹,但见异类。
韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。 -
59.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
60.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。