-
81.《癸酉岁徐枢密第赏雪》 明·王彝
雄鸡日落鸣,天形咫尺悬如匏。
黑风不作黄云交,将军宴客具行庖。
酒饮马湩驼峰肴,燕姬珠帽翠垂髾。
色压秦娥河济娇,十四冰弦杂雅咬。 -
82.《光相寺》 宋·汪元量
峨眉县西四十里,峭壁悬崖削寒翠。
崎岖栈道动摇摇,矮石支撑同贔屭。
忽窥万仞黑无底,下有龙渊七十二。
攀扪步步足难移。 -
83.《春侠杂词十二首》 元·杨维桢
金丸脱手弹鹦鹉,玉鞭嬉笑击珊瑚。
侍儿无赖有如此,知是霍家冯子都。
花袍白面呼郎神,当阶夺花不避人。
天马乘龙金络脑,贾家贵婿正娇春。 -
84.《大龙湫》 宋·楼钥
北上太行东禹穴,雁荡山中最奇绝。
龙湫一派天下无,万口赞扬同一舌。
行行路入两山间,踏碎苔痕屐将折。
山穷路断脚力尽,始见银河落双阙。 -
85.《拟古三首》 唐·徐彦伯
遥裔烟屿鸿,双影旦夕同。
交翰倚沙月,和鸣弄江风。
vK若茂芳序,君子从远戎。
云生阴海没,花落春潭空。 -
86.《奉酬袭美苦雨见寄》 唐·陆龟蒙
松篁交加午阴黑,别是江南烟霭国。
顽云猛雨更相欺,声似虓号色如墨。
茅茨裛烂檐生衣,夜夜化为萤火飞。 -
87.《水龙吟(寿尹梅津)》 宋·吴文英
望春楼外沧波,旧年照眼青铜镜。
炼成宝月,飞来天上,银河流影。
绀玉钩帘处,横犀尘、天香分鼎。
记殷云殿锁,裁花翦露,曲江畔、春风劲。 -
88.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
89.《题赵坦之唐人所画二马》 宋·陈长方
前身道林后曹覊,笔下马生非可画。
心赏神骏今绘神,戏弄丹青疑造化。
风鬃雾鬣何足云,电行山立更逼真。
脱遗皮行见骥德,妙处了非由写形。 -
90.《赠徐子虚画鱼》 宋·王佐才
我尝放意游江湖,喜从钓叟观真鱼。
有时临溪行复坐,秋水无风鱼自如。
鳞鳞鬣滑随上下,回旋戏跃形皆殊。
两两相逢若对语,聚头戢戢摇双须。 -
91.《次韵谢子高读渊明传?此诗为黄庭坚作?》 宋·苏轼
枯木嵌空微黯淡,古器虽在无古弦。
袖中正有南风手,谁为听之谁为传。
风流岂落正始后,甲子不数义熙前。
一山黄菊平生事,无酒令人意缺然。 -
92.《秋夜病起怀端叔作诗寄之》 宋·秦观
寝瘵当老秋,入夜庭轩空。
天光脆如洗,月色清无缝。
风飙戾戾轻,露气霏霏重。
檐花伴徐步,笼烛窥孤讽。 -
93.《和舍弟中秋月》 宋·黄庭坚
高秋摇落四十五,清都早霜凋桂丛。
纤尘不隔四维净,寒光独照万象中。
少年气与节物竞,诗豪酒圣难争锋。
桓伊老骥思千里,尚能三弄当清风。 -
94.《送刘道纯》 宋·黄庭坚
五松山下古铜官,邑居褊小水府宽。
民安薄鱼少嚚讼,簿领未减一丘盘。
胸中峥嵘书万卷,簸弄日月江湖间。
稠人广众自神主,按剑之眼白相看。 -
95.《寒林石屏》 宋·王令
虢山之远数千里,虢石之重难将持。
舟车虢来每苦重,釜盎尚弃不肯携。
苟非世尚且奇怪,孰肯甚远载以来。
何况虢人自珍秘,得一不换千琼瑰。 -
96.《质夫和来》 宋·邓肃
我生不顾四壁空,千金买笑醉春风。
半夜酒红潮玉颊,亭亭秋水影芙蓉。
作文忽慕元和格,送入贤关亲眉白。
遽闻皇甫语穿天,渊源盖是退之客。 -
97.《题汪季路家藏吴彩鸾唐韵后》 宋·楼钥
旧说仙人吴彩鸾,日书切韵归毫端。
不应神速有如此,令人至今疑稗官。
相传此事三百载,谁知真迹俨然在。
笔精墨妙信入神,间以朱丹倍晶彩。 -
98.《张永平鎋作亭于渠河之右予请名以观而通守江》 宋·魏了翁
渠河有水清且涟,弄丸之暇游其间。
风轻沙暖鸥忘机,天开日烜鱼逃筌。
山中不知岁月改,春洲六度听绵蛮。
闻人昔游不到此,岸容山色如有冤。 -
99.《寿李子先》 宋·程公许
正阳用事月初吉,骑鲸之孙生此日。
滴露能将三画吞,积风少忍六月息。
平生最耐反复看,其文炳彪心地直。
骨肉十年长眼青,今年差觉丛谈密。 -
100.《山居作报书竟夜有感戏成》 宋·岳珂
山居逾五旬,天以厌烦故。
谁持故人书,剥啄扣我户。
奁篚旅庭砌,缸罂列{左木右呈}庑。
启缄读风檐,盈幅字如缕。