-
1.《树下课诸孙》 明·王问
茅茨宴荒径,独有嘉树存。
藏书子能读,复以训诸孙。
义孙读《论语》,颇将孝理敦。
道孙诵《大学》,路孙初学言。 -
2.《送路都曹(并引)》 宋·苏轼
乖崖公在蜀,有录曹参军老病废事,公责之曰:“胡不归?”明日,参军求去,且以诗留别。
其略曰:秋光都似宦情薄,山色不如归意浓。
公惊谢之,曰:“吾过矣,同僚有诗人而吾不知。
”因留而慰荐之。 -
3.《孟夏思渭村旧居寄舍弟》 唐·白居易
啧啧雀引雏,稍稍笋成竹。
时物感人情,忆我故乡曲。
故园渭水上,十载事樵牧。
手种榆柳成,阴阴覆墙屋。 -
4.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
5.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
6.《水调歌头(寿黄殿护母)》 宋·王迈
天上一灯满,引起万灯明。
不知今夕何夕,平地有蓬瀛。
西母瑶池称寿,南守锋车催观,二美一时并。
一点魁星现,长侍老人星。 -
7.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
8.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
9.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
10.《高斋桂窟》 宋·洪梦炎
植桂不在多,种德如种树。
前人能种后人传,自有清阴满庭户。
高枝凌云低覆阑,晴光翠色生昼寒。
人家多爱种桃李,几日春风红满地。 -
11.《高斋桂窟》 宋·洪扬祖
植桂不在多,种德如种村。
前人能种后人传。
自有清阴庭户。
高枝凌云低覆栏,晴光翠色生昼寒。 -
12.《蝶恋花 蜡梅》 元·洪希文
雪里江梅标致好。
千古诗人,总被横斜恼。
蜡貌栀言愁杀我。
道伊曾向孤山过。
检点花房开几朵。
错引山峰,酿蜜供残课。
三叹楚骚无可考。 -
13.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
14.《冬日斋中即事》 宋·陆游
一帚常在傍,有暇即扫地。
既省课童奴,亦以平血气。
按摩与导引,虽善亦多事;不如扫地法,延年直差易。 -
15.《演雅》 宋·黄庭坚
桑蚕作茧自缠裹,蛛蝥结网工遮逻。
燕无居舍经始忙,蝶为风光勾引破。
老鶬衔石宿水饮,穉蜂趋衙供蜜课。
鹊传吉语安得闲,鸡催晨兴不敢卧。 -
16.《山阳思归书寄女兄》 宋·王令
淮风情舒舒,楚水日夜流。
风能驾吾帆,水可载我舟。
余归知几时,子望悬百忧。
念我兄弟寡,商参各殊州。 -
17.《程元成待制书来叙别圃揽有亭葵心秀野二堂之》 宋·周必大
烛引金莲白玉堂,宫垂银榜左春坊。
毛曾久倚黄门树,武子今封召伯棠。
揽有羡君花竹秀,课无怜我簿书忙。
欲知两地相同处,亭午葵心向太阳。 -
18.《寄郑良佐》 宋·陈造
书生著书贪日课,文士卖文救穷饿。
青楼歌酒属富儿,不意此名君乃荷。
风波平地自谁始,一但从知百人和。
东鲁男子旧修谨,南郡诸生底逋播。 -
19.《车堰牛》 宋·陈造
牛力轻万钧,性顺异诸畜。
有足不解踶,有角不皆触。
课日引耒耜,为人给谷粟。
私家忧阙食,公家要余蓄。 -
20.《夜梦蒙仲书监作二象笏与余各分其一觉而有赋》 宋·胡仲弓
古人创一物,在理不成饰。
持此非备忘,洁白贵彰德。
世无骨鲠臣,朝夕侍君侧。
善恶欠书谏,唾骂谁击贼。