-
1.《蟠龙岭》 宋·范成大
夷陵至胸{月忍},复岭苦丝乱。
初程尚勇往,少日还季顿。
安得长剑挥,尽劖叠嶂断。
虽云北山愚,聊快南溟运。 -
2.《廛居久不见山,或劝作小楼以助登览,又力不》 宋·范成大
结庐占城市,初岂卜云吉。
谒医并治庖,二事便衰疾。
乘除徐自笑,翻觉此计失。
经年不见山,无异处暗室。 -
3.《老境》 宋·陆游
发白未及童,齿摇未及脱,正如一席饮,烧烛将见跋。
溪山环草舍,霜露侵布褐。
文章虽自力,亦已强弩末。
宁将垂老耳,更受世事聒?匡庐入我梦,行已寄瓶钵。 -
4.《丁亥沔阳春时即事简吴叔永》 宋·李曾伯
朝来渐可试春衣,弩末轻寒力已微。
木叶未繁山尚瘦,桃花欲落花初肥。
疆陲虏逐征鸿去,庭馆人随社燕归。
紫陌青门无恙在,不妨携酒问芳菲。 -
5.《解棋》 宋·艾性夫
两雄相持机不发,一着输先智相轧。
退守皆虞虎穴空,通和不肯鸿沟割。
危枰已属堕甑里,巧势争看强弩末。
疲思嘿嘿鬼神寂,密运茫茫天地阔。 -
6.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
7.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
8.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
9.《依韵吴冲卿秘阁观逸少墨迹》 宋·梅尧臣
奇哉王右军,下笔若神圣。
长戈与伏弩,无不从号令。
贤豪虽林立,帖敛孰敢竞。
师徒气扬扬,龙虎旗正正。 -
10.《杨廷秀送牛尾貍侑以长句次韵》 宋·周必大
江南十月方肃霜,小槽初滴鹅儿黄。
颇思指动异味尝,门正张罗谁末将。
披绵强来推不去,枯虾欲进止之户。
羊膻豕腥尤可厌,肪截脂凝在何处。 -
11.《送吴令常甫之武平》 宋·强至
朝廷重一邑,悼昔容备员。
自严荐举法,颇号近得贤。
仕者既择地,主恩那罄宣。
遐封暨恶壤,十必九弃捐。 -
12.《寄江仲嘉》 宋·吴则礼
忆昨南宫战,骞腾实妙年。
操戈万人废,受铠百城连。
器敌南溟大,姿逾白璧坚。
一官聊负弩,四部合磨铅。 -
13.《挽王隐君》 宋·李流谦
仁田义锄德其种,晚岁坐看苗幪幪。
先生一去不可识,但喜郎君实麟凤。
一线微言惊道丧,九鼎斯文赖君重。
圣门涛澜无畔岸,我尝操舟怯奔涌。 -
14.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
15.《示弟子彭资深心斋居士》 宋·释印肃
灵山话月,曹溪指月,禅可禅而成大过。
一念顿超没量人,六月雪歌向猛火。