-
1.《五弦弹-恶郑之夺雅也》 唐·白居易
五弦弹,五弦弹,听者倾耳心寥寥。
赵璧知君入骨爱,五弦一一为君调。
第一第二弦索索,秋风拂松疏韵落。 -
2.《古剑歌》 唐·齐己
古人手中铸神物,百炼百淬始提出。
今人不要强硎磨,莲锷星文未曾没。
一弹一抚闻铮铮,老龙影夺秋灯明。
何时得遇英雄主,用尔平治天下去。 -
3.《知郡安抚,以立春日揭所书新安郡,榜南楼之》 宋·范成大
碧瓦朱甍上牛斗,妙墨新题森锁钮。
使君笔力挽春来,一夜飞花暗梅柳。
南山与楼相对高,向来千载争雄豪。
八分三字一弹压,众峰戢戢如儿曹。 -
4.《雅琴篇》 唐·司马逸客
亭亭峄阳树,落落千万寻。
独抱出云节,孤生不作林。
影摇绿波水,彩绚丹霞岑。
直干思有托,雅志期所任。 -
5.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
6.《寄程安抚》 宋·陈造
归袖翩翩去谁御,篝灯荧荧翳复吐。
取道言从草市西,问津更访修竹坞。
残梦欻过均州山,杀更尚数襄阳鼓。
盎盎屯云连远岫,剪剪北风斜细雨。 -
7.《赋以鹤羽代银甲》 宋·琴士
峄阳孤桐鸣素丝,玉为轸兮金为徽。
四珍合就已奇绝,犹嫌指声未清彻。
负金翅管长且尖,剪成爪样鸾胶粘。
轻弦入手剩超越,却笑弹筝后银甲。
要知妙处岂在声,一抚一拍如渊明。
劝君会此不须话,世不宜真只宜假。 -
8.《快游歌寄汪一甫》 明·马之骏
医无山头角满耳,十万健儿密于蚁。
猛气皆思斫建州,铁马嘶风大旗底。
幕府朝开剑如水,上将逡巡护军靡。
其间侧注者谁氏?雄釂高谈称弟子。 -
9.《孙曼叔待制安抚至陕西先以诗寄》 宋·强至
不同四客老商山,朝出东宫暮近班。
鹏翼岂容时暂息,龙鳞只自岁馀攀。
身犹侍从先康济,心与生灵共歉艰。
郡国尚闻愆雨泽,朝廷西顾动天颜。 -
10.《听道人弹琴》 宋·袁说友
东城寻春春事浓,长啸理策蓬庵中。
道人饭了徒快睡,万虑一洗惟丝桐。
高山不断春啧啧,流水无言声磔磔。
月明露冷意有余,夜想朝吟恨谁释。
平生心赏竹间寻,岁晚欣逢正始音。
烦君更抚文王操,慰我寒窗在此琴。 -
11.《载欣》 宋·曾丰
伯牙家有焦尾琴,朱弦长挂窗壁阴。
出大都邑初何心,直为钟期旧知音。
玉轸调罢不自禁,声谐匏土革木金。
试弹一曲万籁瘖,动荡南风鼓精祲。 -
12.《胡笳十八拍》 两汉·蔡文姬
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
13.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
14.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
15.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
16.《缘识》 宋·宋太宗
全无体段弟一弱,十指乖张时更错。
五音不辨信手弹,薄会人前言自乐。
弦不调,手不洗,更兼指下无道理。 -
17.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
18.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
19.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
20.《有所思》 宋·于石
君在南山南,水阔云漫漫。
我在北山北,木落天地宽。
所思不可见,孤峰碧巑屼。
片云遥相望,脉脉一水间。