-
81.《访友人郊居》 唐·刘沧
登原过水访相如,竹坞莎庭似故居。
空塞山当清昼晚,古槐人继绿阴馀。
休弹瑟韵伤离思,已有蝉声报夏初。
醉唱劳歌翻自叹,钓船渔浦梦难疏。 -
82.《奉和袭美太湖诗二十首·练渎(一云吴王开以练兵)》 唐·陆龟蒙
越恃君子众,大将压全吴。
吴将派天泽,以练舟师徒。
一镜止千里,支流忽然迂。
苍奁朿洪波,坐似冯夷躯。 -
83.《和皮日休悼鹤》 唐·魏朴
直欲裁诗问杳冥,岂教灵化亦浮生。
风林月动疑留魄,沙岛香愁似蕴情。
雪骨夜封苍藓冷,练衣寒在碧塘轻。 -
84.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
85.《燕》 唐·李山甫
每岁同辛苦,看人似有情。
乱飞春得意,幽语夜闻声。
整羽庄姜恨,回身汉后轻。
豪家足金弹,不用污雕楹。 -
86.《叙别》 唐·唐彦谦
谯楼夜促莲花漏,树阴摇月蛟螭走。
蟠拏对月吸深杯,月府清虚玉兔吼。
翠盘擘脯胭脂香,碧碗敲冰分蔗浆。 -
87.《叙别》 唐·唐彦谦
谯楼夜促莲花漏,树阴摇月蛟螭走。
蟠拏对月吸深杯,月府清虚玉兔吼。
翠盘擘脯胭脂香,碧碗敲冰分蔗浆。 -
88.《南亭》 唐·韩偓
每日在南亭,南亭似僧院。
人语静先闻,鸟啼深不见。
松瘦石棱棱,山光溪淀淀。
堑蔓坠长茸,岛花垂小蒨.
行簪隐士冠,卧读先贤传。
更有兴来时,取琴弹一遍。 -
89.《南亭》 唐·韩偓
每日在南亭,南亭似僧院。
人语静先闻,鸟啼深不见。
松瘦石棱棱,山光溪淀淀。
堑蔓坠长茸,岛花垂小蒨.
行簪隐士冠,卧读先贤传。
更有兴来时,取琴弹一遍。 -
90.《复偶见三绝》 唐·韩偓
雾为襟袖玉为冠,半似羞人半忍寒。
别易会难长自叹,转身应把泪珠弹。
桃花脸薄难藏泪,柳叶眉长易觉愁。
密迹未成当面笑,几回抬眼又低头。
半身映竹轻闻语,一手揭帘微转头。
此意别人应未觉,不胜情绪两风流。 -
91.《寄庐山简寂观重道者》 唐·李中
忆昔采芝庐岳顶,清宫常接绛霄人。
玉书闲展石楼晓,瑶瑟醉弹琪树春。
惟恨仙桃迟结实,不忧沧海易成尘。
似醒一梦归凡世,空向彤霞寄梦频。 -
92.《琵琶行》 唐·牛殳
何人劚得一片木,三尺春冰五音足。
一弹决破真珠囊,迸落金盘声断续。
飘飘飖飖寒丁丁,虫豸出蛰神鬼惊。
秋鸿叫侣代云黑,猩猩夜啼蛮月明。 -
93.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
94.《闻琴》 唐·孙氏
玉指朱弦轧复清,湘妃愁怨最难听。
初疑飒飒凉风劲,又似萧萧暮雨零。
近比流泉来碧嶂,远如玄鹤下青冥。
夜深弹罢堪惆怅,露湿丛兰月满庭。 -
95.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
96.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
97.《春野作五首》 唐·贯休
闲步浅青平绿,流水征车自逐。
谁家挟弹少年,拟打红衣啄木。
山花雨打尽,满地如烂锦。
远寻鹧鸪雏,拾得一团蕈。 -
98.《闻赤松舒道士下世(东阳未乱前相别)》 唐·贯休
地变贤人丧,疮痍不可观。
一闻消息苦,千种破除难。
阴骘那虚掷,深山近始安。
玄关评兔角,玉器琢鸡冠。 -
99.《闻赤松舒道士下世(东阳未乱前相别)》 唐·贯休
地变贤人丧,疮痍不可观。
一闻消息苦,千种破除难。
阴骘那虚掷,深山近始安。
玄关评兔角,玉器琢鸡冠。 -
100.《观地狱图》 唐·贯休
峨峨非剑阁,有树不堪攀。
佛手遮不得,人心似等闲。
周王应未雪,白起作何颜。
尽日空弹指,茫茫尘世间。