-
1.《别长女淯》 宋·楼钥
老我年来百念轻,文姬助我以琴鸣。
等闲相对成三弄,游戏俱弹似一声。
举酒不堪千里别,登途知用几程行。
郡齐自是神仙窟,会有阶庭玉树生。 -
2.《弹》 唐·李峤
侠客持苏合,佳游满帝乡。
避丸深可诮,求炙遂难忘。
金迸疑星落,珠沉似月光。
谁知少孺子,将此见吴王。 -
3.《秋夕听罗山人弹三峡流泉》 唐·岑参
皤皤岷山老,抱琴鬓苍然。
衫袖拂玉徽,为弹三峡泉。
此曲弹未半,高堂如空山。
石林何飕飗,忽在窗户间。 -
4.《李供奉弹箜篌歌》 唐·顾况
国府乐手弹箜篌,赤黄绦索金鎝头。
早晨有敕鸳鸯殿,夜静遂歌明月楼。
起坐可怜能抱撮,大指调弦中指拨。 -
5.《留守府酬皇甫曙侍御弹琴之什》 唐·窦庠
青琐昼无尘,碧梧阴似水。
高张朱弦琴,静举白玉指。
洞箫又奏繁,寒磬一声起。
鹤警风露中,泉飞雪云里。 -
6.《听萧君姬人弹琴》 唐·卢仝
弹琴人似膝上琴,听琴人似匣中弦。
二物各一处,音韵何由传。
无风质气两相感,万般悲意方缠绵。 -
7.《听弹湘妃怨》 唐·白居易
玉轸朱弦瑟瑟徽,吴娃徵调奏湘妃。
分明曲里愁云雨,似道萧萧郎不归。 -
8.《和微之听妻弹别鹤操,因为解释其义,依韵加四句》 唐·白居易
义重莫若妻,生离不如死。
誓将死同穴,其奈生无子。
商陵追礼教,妇出不能止。
舅姑明旦辞,夫妻中夜起。 -
9.《听岳州徐员外弹琴》 唐·张祜
玉律潜符一古琴,哲人心见圣人心。
尽日南风似遗意,九疑猿鸟满山吟。 -
10.《泾州听张处士弹琴》 唐·项斯
边州独夜正思乡,君又弹琴在客堂。
仿佛不离灯影外,似闻流水到潇湘。 -
11.《听刘尊师弹琴》 唐·曹邺
曾于清海独闻蝉,又向空庭夜听泉。
不似斋堂人静处,秋声长在七条弦。 -
12.《赠弹琴李处士》 唐·李山甫
情知此事少知音,自是先生枉用心。
世上几时曾好古,人前何必更沾襟。
致身不似笙竽巧,悦耳宁如郑卫淫。
三尺焦桐七条线,子期师旷两沈沈。 -
13.《李周弹筝歌(淮南韦太尉席上赠)》 唐·吴融
古人云,丝不如竹,竹不如肉。
乃知此语未必然,李周弹筝听不足。
闻君七岁八岁时,五音六律皆生知。 -
14.《赠峨嵋山弹琴李处士》 唐·韦庄
峨嵋山下能琴客,似醉似狂人不测。
何须见我眼偏青,未见我身头已白。
茫茫四海本无家,一片愁云飏秋碧。 -
15.《赠峨嵋山弹琴李处士》 唐·韦庄
峨嵋山下能琴客,似醉似狂人不测。
何须见我眼偏青,未见我身头已白。
茫茫四海本无家,一片愁云飏秋碧。 -
16.《从萧叔子听弹琴,赋得三峡流泉歌》 唐·李冶
妾家本住巫山云,巫山流泉常自闻。
玉琴弹出转寥夐,直是当时梦里听。
三峡迢迢几千里,一时流入幽闺里。 -
17.《似曾诗》 清·谭嗣同
死生流转不相值,天地翻时忽一逢。
且喜无情成解脱,欲追前事已冥蒙。
桐花院落乌头白,芳草汀洲雁泪红。
隔世金环弹指过,结空为色又俄空。 -
18.《木兰花慢 赠弹琵琶者》 元·张伯淳
爱当垆年少,将雅调,寄幽情。
尽百喙春和,群喧夜寂,老凤孤鸣。
都来四条弦里,有无穷、旧谱与新声。
写出天然律吕,扫空眼底*筝。 -
19.《百字令 赠弹一弦子张文秀》 元·张可久
一行秋思,记孙登当日,山中琴趣。
谁识吾宗,父老子、自制寸金皮鼓。
*截孤篁,丝抽独茧,替尽琵琶谱。
轻拢慢捻,西湖何限怀古。 -
20.《弹子岩题名》 宋·吴居仁
吾侪生江南,远近俱邻乡。
一官皆为贫,糊口走四方。
遇合良独难,动如参与商。
谁知自有时,朋盍聚炎荒。