-
161.《大酺(感春)》 宋·赵文
正宝香残,重帘静,飞鸟时惊花铎。
沈思前梦去,有当时老泪,欲弹还阁。
太一宫墙,菩提寺路,谁管纷纷开落。
心情浑何似,似琵琶马上,晓寒沙漠。 -
162.《木兰花慢(元夕郡侯邀赋)》 宋·刘应雄
梅妆堪点额,觉残雪、未全消。
忽春递南枝,小窗明透,渐褪寒骄。
天公似怜人意,便挽回、和气做元宵。
大守公家事了,何妨银烛高烧。 -
163.《凤凰台上忆吹箫(秋意)》 宋·吴元可
更不成愁,何曾是醉,豆花雨后轻阴。
似此心情自可,多了闲吟。
秋在西楼西畔,秋较浅、不似情深。
夜来月,为谁瘦小,尘镜羞临。 -
164.《拜星月慢(祠壁宫姬控弦可念)》 宋·彭泰翁
雾罥觚棱,尘侵团扇,恨满哀弹倦理。
控雨笼云,共闲情孤倚。
敛娥黛、怕似流莺历历,惹得玉锁琼碎。
可惜阑干,但苔花沈穗。 -
165.《贺新郎(寿李端明)》 宋·程必
袖手云溪畔。
看人间、纷纷饥乌腐鼠,触蛮交战。
便得金鱼垂玉带,多少雌黄点勘。
算此语、必非河汉。 -
166.《西湖杂感(六首)》 清·钱谦益
其一板荡凄凉忍再闻?烟峦如赭水如焚。
白沙堤下唐时草,鄂国坟边宋代云。
树上黄鹂今作友,枝头杜宇昔为君。
昆明劫后钟声在,依恋湖山报夕曛。 -
167.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
168.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
169.《蝶恋花·十二楼前生碧草》 清·邵瑞彭
十二楼前生碧草。
珠箔当门,团扇迎风小。
赵瑟秦筝弹未了,洞房一夜乌啼晓。
忍把千金酬一笑?毕竟相思,不似相逢好。
锦字无凭南雁杳,美人家在长干道。 -
170.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
171.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
172.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
173.《怨郎诗》 两汉·卓文君
一朝别后,二地相悬。
只说是三四月,又谁知五六年?
七弦琴无心弹,八行书无可传。
九连环从中折断,十里长亭望眼欲穿。 -
174.《念奴娇·井冈山》 现代·毛泽东
参天万木,千百里,飞上南天奇岳。
故地重来何所见,多了楼台亭阁。
五井碑前,黄洋界上,车子飞如跃。
江山如画,古代曾云海绿。 -
175.《琵琶行》 唐·白居易
浔阳江头夜送客,枫叶荻花秋瑟瑟。
主人下马客在船,举酒欲饮无管弦。
醉不成欢惨将别,别时茫茫江浸月。
忽闻水上琵琶声,主人忘归客不发。 -
176.《秋胡行 其一》 魏晋·曹操
晨上散关山,此道当何难!
晨上散关山,此道当何难!
牛顿不起,车堕谷间。
坐磐石之上,弹五弦之琴。 -
177.《感讽六首》 唐·李贺
人闲春荡荡,帐暖香扬扬。
飞光染幽红,夸娇来洞房。
舞席泥金蛇,桐竹罗花床。
眼逐春瞑醉,粉随泪色黄。 -
178.《悲愤诗》 魏晋·蔡琰
嗟薄祜兮遭世患。
宗族殄兮门户单。
身执略兮入西关。
历险阻兮之羗蛮。 -
179.《春从天上来·小序:会宁府遇老姬》 金朝·吴激
小序:会宁府遇老姬,善鼓瑟。
自言梨园旧籍,因感而赋此。
海角飘零,叹汉苑秦宫,坠露飞萤。 -
180.《春从天上来 会宁府遇老姬,善鼓瑟,自言梨》 金朝·吴激
海角飘零。
叹汉苑秦宫,坠露飞萤。
梦里天上,金屋银屏。
歌吹竞举青冥。