-
1.《弹子岩题名》 宋·吴居仁
吾侪生江南,远近俱邻乡。
一官皆为贫,糊口走四方。
遇合良独难,动如参与商。
谁知自有时,朋盍聚炎荒。 -
2.《弹子矶》 明·黎民表
兹岭何绵亘,孤根下杳冥。
云光荡鸟背,水气杂龙腥。
蜀道攒为阁,庐山叠作屏。
定知人静后,风雨泣精灵。 -
3.《月夜听卢子顺弹琴》 唐·李白
闲坐夜明月,幽人弹素琴。
忽闻悲风调,宛若寒松吟。
白雪乱纤手,绿水清虚心。
钟期久已没,世上无知音。 -
4.《从萧叔子听弹琴,赋得三峡流泉歌》 唐·李冶
妾家本住巫山云,巫山流泉常自闻。
玉琴弹出转寥夐,直是当时梦里听。
三峡迢迢几千里,一时流入幽闺里。 -
5.《次韵邵子可弹琴二首》 宋·陈东
雷公徽玉粲明星,照出师襄指下声。
可怜此地无人识,唤作新来黑瘦筝。 -
6.《听郑三弹双韵子歌》 宋·游九言
寒窗积雪生虚明,玉壶风折层檐冰。
朱霞秀色妙公子,理弦灯下声亭亭。
游丝两两挂孤月,双声应手无留停。
月寒照户砌虫泣,云冻出浦边鸿征。 -
7.《百字令 赠弹一弦子张文秀》 元·张可久
一行秋思,记孙登当日,山中琴趣。
谁识吾宗,父老子、自制寸金皮鼓。
*截孤篁,丝抽独茧,替尽琵琶谱。
轻拢慢捻,西湖何限怀古。 -
8.《月夜听卢子顺弹琴》 唐·李白
闲夜坐明月。
幽人弹素琴。
忽闻悲风调。
宛若寒松吟。
白雪乱纤手。
绿水清虚心。
钟期久已没。
世上无知音。 -
9.《江城子 湖上与张先同赋,时闻弹筝》 宋·苏轼
凤凰山下雨初晴。
水风清,晚霞明。
一朵芙蕖[1],开过尚盈盈。
何处飞来双白鹭? -
10.《次韵子由弹琴?一作:次韵子由以诗见报编礼》 宋·苏轼
琴上遗声久不弹,琴中古意本长存。
苦心欲记常迷旧,信指如归自着痕。
应有仙人依树听,空教瘦鹤舞风骞。
谁知千里溪堂夜,时引惊猿撼竹轩。
?过终南日,令道士赵宗有弹琴溪堂。
?