-
281.《姑苏杂咏 斗鸭篇》 明·高启
春波漾群凫,戏斗每堪玩。
宛转回翠吭,褵振文翰。
声兼江雨喧,影逐浦云乱。
唼喋队初交,纷披势将散。 -
282.《感旧酬宋军咨见寄》 明·高启
我酒且缓倾,听君放歌行。
君歌意何苦,慷慨陈平生。
少为斗鸡儿,鲜裘夺春明。
走马出飞弹,撇捩夸身轻。 -
283.《五哀诗故尚书兵部侍郎琅琊王公》 宋·王禹偁
琅琊名父子,少孤起徒步。
贽谒桑魏公,藻监非易与。
抚顶久叹惜,王杨许为伍。
诸侯取为官,佐幕大名府。 -
284.《杂兴十首》 宋·刘克庄
不肯弹冠起,俄从折简招。
虽然舐丹药,未免悔青苗。 -
285.《偶赋》 宋·刘克庄
身已深藏畏俗知,客来邻曲善为辞。
偶弹冠起成何事,径拂衣归自一奇。
村饮妇常留烛待,山行童亦挟书随。
明时性学尤通显,却悔从初业小诗。 -
286.《日益无聊赖偶成呈子长》 宋·王令
一夕西风叶下柯,羁人憔悴发沉疴。
穷来无子知难得,命薄于人可奈何。
困卧牛衣空有泪,剧弹铁剑不成歌。
陶家壁冷尘埃满,何日云雷起铁梭。 -
287.《读吕居仁旧诗有怀其人作诗寄之》 宋·曾几
学诗如参禅,慎勿参死句。
纵横无不可,乃在欢喜处。
又如学仙子,辛苦终不遇。
忽然毛骨换,正用口诀故。 -
288.《静中吟》 宋·文同
客去复掩户,高松下清阴。
微风动其间,对语双珍禽。
幽人独凭几,听此古意深。
起来南窗下,被以朱弦琴。
弹之代佳话,俚耳谁知音。 -
289.《雨过侧调》 宋·文同
阴车飞空载急雨,雨过林塘若新换。
柽花浮波鱼误食,松子落屋乌惊弹。
白云挂树久不起,青烟泊草殊未散。
东园傲吏爱高竹,把卷倚风头发乱。 -
290.《次韵阎刑部才元杨梅》 宋·周必大
炎官伞照涛江红,五月献果明光宫。
越人一枝古所重,蜀无他杨谱则同。
玄珠更将赤水浴,流火呈祥复王屋。
不伴长安黑弹丸,杀吏惊人寒起粟。
新诗字字含芳鲜,大书遗我敦同年。
请君速访天竺老,食白追继仇池仙。 -
291.《琵琶行》 宋·白玉蟾
长江浩浩送千古,江流不断鱼龙舞。
芦花荻花愁暮云,天风吹我客湓浦。
移舟回首思故人,凄然一登琵琶亭。
琵琶亭上秦天远,琵琶亭下楚江横。 -
292.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失, -
293.《琴歌》 宋·白玉蟾
月华飞下海棠枝,楼头春风鼓角悲。
玉杯吸乾漏声转,金剑舞罢花影移。
蘂珠仙子笑移烛,唤起苍潭老龙哭。
一片高山流水心,三奏霓裳羽衣曲。 -
294.《悲秋辞》 宋·白玉蟾
虫声树声各已变,吾知流年暗中换。
昼乌夜兔忙如箭,各光渐入芦花岸。
芦花白兮蓼花红,鸿雁跧蹲满荻丛。
牡丹海棠如梦中,莲藕香散池馆空。 -
295.《画中众仙歌》 宋·白玉蟾
不与饮尽孙权酒,正欲画屏笔脱手。
一点凝墨状生蝇,剔之不飞心始惊。
献之兴来拈起笔,笔如解飞自钩掣。
戏染松烟作牸牛,脱似偃角眠沙丘。 -
296.《题清胜轩》 宋·白玉蟾
满林幽竹夜来风,南极一点飞寒空。
玉炉异香绕琳宫,此间知有神仙翁。
清胜轩中颇幽绝,白须道士持檀笏。
眉毛掀起溪上云,眼光烁破峰头月。 -
297.《题三清殿后壁》 宋·白玉蟾
些儿顽石些儿水,画工撑眸几睥睨。
忽然心孔开一竅,呼吸掇来归幅纸。
白发黄冠逞神通,手把武夷提得起。
大槐宫中作蝼蚁,醒来闻此心豁喜。 -
298.《美周都监祷雨验》 宋·白玉蟾
旱魃为妖欲请雩,真人问雨几时无。
先将凤表投金阙,拟向龙潭下铁符。
弹指雷鸣三霹雳,举头云起一须叟。
笑将斗柄轻轻戽,倒泻银河万斛珠。 -
299.《赠陈高士琴歌》 宋·白玉蟾
昨夜西风起白苹,从前湖海几酸辛。
感今怀古无限事,拄颊闲思一怆神。
琼窟先生鼓玉琴,一调一弄符我心。
屈平宋玉不可挽,西风黄叶为知音。 -
300.《赠琴客陆元章》 宋·白玉蟾
手持一枚寒水晶,十指击戛如玉鸣。
曲弹白雪阳春调,调有高山流水声。
松梢鹤唳恰夜半,寒烟寂寂风泠泠。
纸衾瓦枕冷如水,展转无梦睡不成。
起来搔首抚一阕,吟罢满山秋月明。