-
361.《琴》 宋·华岳
月浸虚堂夜气清,起听万籁寂无声。
轻轻拂动匣面尘,玉笋不弹风自鸣。 -
362.《怒题》 宋·华岳
壮气横秋面渥丹,男儿未遇指休弹。
卖浆岂料周分国,盗粟焉知汉筑坛。
胫脡未甘缠吏鞅,髑髅不信误儒冠。
夜深踢起床头婢,和泪挑灯把剑看。 -
363.《用元韵答徐尉》 宋·王炎
于越亭亭羊角峰,下有团团桂树丛。
何人为赋反招隐,虞罗亦罥碣石鸿。
学诗妙处如学仙,功成换骨参乔松。
肯来洗我筝笛耳,{壓土换木}丝古曲弹南风。 -
364.《兰陵王 赋古剑,用吉善甫韵 圭塘乐府卷一》 元·许有壬
昆吾铁。
神物千年不灭。
时出匣、摇荡碧空,闪闪寒芒电光掣。
细看是巨阙。 -
365.《水龙吟 飞卿系出将种,予官燕赵时相识·读》 元·王恽
挫,迄于今十年,其穷极矣,既为哀之,且求其所以然,遂有斯作。
以越调水龙吟歌之,庶几伯奇履霜,自伤穷思返义,俾采诗者闻之,不无当笞凋零万木丛中,秋霜不陨苍筠节。
十年相见,燕南赵北,无根行客。
妻病儿殇,归来空在,蒯缑弹*。 -
366.《十月十四夕蔡师愚召集初台玩月》 近代·陈三立
水上孤台风露清,柳林暧暧月临城。
一痕鱼沫初沉网,数点鸦巢对倚楹。
俄乱花光缠酒气,聊移世变入闲情。
歌弹歇绝披衣起,门外桥头落雁声。 -
367.《题刘聚卿枕雷图》 近代·陈三立
大小双忽雷,故事越千祀。
伐材奉使中,巧制韩滉始。
变乱散唐宫,历历兴亡史。
收玩几名流,燕庭资嫁女。 -
368.《写怀次闲止痾韵》 近代·陈三立
往时初脱九秋痾,诗兴曾联水部何。
(谓居湘时患痢病起与塾师何璞元相酬唱)弹指黍离迎暮景,牵肠桃梗废酣歌。
尧年历历苍人死,禹甸茫茫白骨多。
拟拨烽烟追谢客,登山心迹托颐阿。
(康乐登永嘉绿嶂山诗有颐阿竟何端句) -
369.《寄题极星亭》 宋·章甫
杜陵白首尚书郎,一见瀼西春草长。
忽思苍梧叫虞舜,翩然短棹下瞿塘。
晚泊江亭生暝色,野服出船乌帽侧。
南极一星落江湖,战尘蔽天兵未息。 -
370.《怀茅山寄句容江大夫》 宋·刘宰
昔朅三茅君,蹇步穷跻攀。
是时秋已高,爽气薄千山。
三峰敛神秀,突兀超尘寰。
世变逮狂秦,风俗如髦蛮。 -
371.《君不见》 宋·赵汝鐩
君不见卢生枕上客邯郸,君不见淳于穴中到槐安。
出将入相群儿仕,赐爵锡邑公主贵。
黄梁未熟已欠伸,清樽尚在遽惊起,人生荣华欢乐亦如此。
双毂昼飞夜旋一弹指,胡不看取二人梦中事。 -
372.《听琴》 宋·赵汝鐩
午睡谁扣门,隔篱唤童子。
童子走来报,一二琴首士。
摘茗烹沙铫,推窗拂石几。
高山流水音,屡弹不肯止。
我心本虚淡,无用宫商洗。
渊明未尝弦,妙趣岂假此。
道士颇不乐,指衣抱琴起。 -
373.《瑶娥曲》 宋·赵汝鐩
一二三四月如眉,积累如梳截半规。
玉斧昼夜修不彻,修成团镜当空垂。
十眉有样列象几,梳裁春冰镜涵水。
瑶娥睡起拂菱花,扫黛插鬓云绕指。 -
374.《京尘》 宋·孔武仲
蜚尘冥冥逐马尻,辚辚牛车何太劳。
春霜十日似妥帖,稍晴仍复起波涛。
非徒渐渍襟领黑,复且侵凌宫殿高。
吁嗟性地本安静,何乃纷扰争雄豪。 -
375.《师安抚生日》 宋·晁公溯
鼻祖始谋远,承家积庆长。
青霜元不坠,玉树久逾芳。
气验三嵎秀,祥占五世昌。
向来蜀父老,久忆汉文章。 -
376.《王才谅自行朝归以进士题名示予怆然有感》 宋·晁公溯
先朝赐第白玉京,五世不出长安城。
每闻三岁射策罢,诸生盛服趋天庭。
禁门漏尽开九重,阙角仿佛晨光红。
衣冠是日集殿下,金支翠旗色相射。 -
377.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
378.《听琴行赠沈秀才》 宋·戴表元
君不见江南琴师海与聪,谁与传者梦溪公。
又不见醉翁诗中沈夫子,听水作琴琴谱起。
祗今人间何处无琴师,问渠端由渠未知。
钱塘东风万人裹,沈家还见奇男儿。 -
379.《听孙链师琴》 宋·方回
名画元不出画工,善书决不属书史。
子春伯牙非伶官,古能琴者必君子。
枕流漱石今孙郎,电眸冰齿霜髯张。
洒埽书室焚古香,信手为吾调宫商。 -
380.《留别范元长二十八韵》 宋·李处权
博治人为史,循良吏得师。
谋谟当启沃,出处系安危。
鹗立通丹地,龙章近赤墀。
咨询唐典故,笔削汉官仪。