-
381.《舟中追和逊卿早春即事十首》 宋·陆文圭
清江漠漠洋晴沙,门对青山买酒家。
墙外一声金弹子,流莺惊起落庭花。 -
382.《送罗秋崖》 宋·陆文圭
宰相昔起富春山,门生四海皆过官。
版书争宝朵云样,题诗便隔纱笼看。
知君相与有瓜葛,绝口不道人所难。
何以不跨龟不从,胡为采芹坐江干。 -
383.《偈颂八十七首》 宋·释慧开
拨转玄关,一弹指顷。
看看平地起风云,门近兴崖千尽井。 -
384.《维摩赞》 宋·释心月
呵二乘,弹十地。
以强词,夺正理。
问疾人,根到底。
语与默,都不是。
金粟如来居士身,尽大地人扶不起。 -
385.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
三界无法,何处求心。
风生虎啸,雾起龙吟。
泥中有刺,绵里有针。
华鸟隔墙相唤甚,十分春事到家林。 -
386.《送鼎禅者》 宋·释重顯
落落禅家流,携筇卷云毳。
别我振辞锋,夜堂消祖偈。
霜天飞一鹗,目对弹其滞。
春岸立千峰,指也乎其势。
行行复行行,清飚起兰蕙。 -
387.《送师旻禅者》 宋·释重顯
深岩寂寂披兰芷,碧雾红霞映流水。
空生别我期未期,绝域殊方擬轻擬。
堪笑归岭南,奔驰何鄙彼。
危急乱抛下,尽云提不起。 -
388.《琴旨》 宋·舒岳祥
重露洗丛菊。
长宇流哀鸿。
瞽月入九地,哑木号太空。
老翁中夜起,清坐寻丝桐。 -
389.《寄征夫》 宋·宋伯仁
待君群未归,寄书书不去。
寄书书可去,有意殊难语。
深夜弹琵琶,思君何在处,知君在何处。
不禁春事已阑珊,东风吹起杨起花絮,东风吹落杨花絮。 -
390.《缘识》 宋·宋太宗
紫檀金线槽偏蹙,拨弄朱弦敲冰玉。
指法从来天下闻,翻成尽入升平曲。
传之世上五音足,希夷道听化民俗。
盘龙面对压鳌头,玄微风散万般流。 -
391.《咸阳县令求清渭楼诗和何子应长句》 宋·苏籀
秦如蒹葭未饱霜,四维不举空豪强。
神疲鬼乏赴功利,兆自襄公终始皇。
富极薰天力斡地,诸侯西来谁敢当。
范雎李斯乘利势,蒙骜白起先戎行。 -
392.《章安镇感事》 宋·孙应时
越峤东南穷,连山赴沧海。
章安古州宅,陵谷谅迁改。
前江渺万顷,风雨鱼龙汇。
嗟哉地远绝,仿佛形势在。 -
393.《次韵塞下曲》 宋·杨公远
貂裘毡帽紫骅骝,挟弹弯弧架铁矛。
飞放归来天欲暮,数声羌笛起高楼。 -
394.《题江月图赠建昌梅子庾(名庆生)》 明·程嘉燧
弄月燕子矶,江水明见底。
归客中夜分,橹尽钟逦迤。
至今白玉光,眼花时欻起。
醉吟秋钟诗,此图聊借耳。 -
395.《将游甬东王青州伯仲见过作(以下《客越志》》 明·王稚登
主人出门去,客子入门来。
主人为客留,若下花前开。
借问客谓谁,东海王青州。
一双明月珠,夜照沧溟流。 -
396.《碧云寺月出赠朱十六短歌》 明·王稚登
燕山一片月,夜照白莲花。
千里万里同为客,三人五人齐忆家。
与君俱是悠悠者,意气相逢不相下。
平原侠士能斗鸡,邯郸才人堪换马。