-
1.《送刘散员同赋陈思王诗游人久不归(一作贺朝或贺朝清)》 唐·刘孝孙
乡关渺天末,引领怅怀归。
羁旅久淫滞,物色屡芳菲。
稍觉私意尽,行看蓬鬓衰。
如何千里外,伫立沾裳衣。 -
2.《冬日见牧牛人担青草归》 唐·张说
塞上绵应折,江南草可结。
欲持梅岭花,远竞榆关雪。
日月无他照,山川何顿别。
苟齐两地心,天问将安说。 -
3.《送友人下第归省(一作刘得仁诗)》 唐·殷遥
君此卜行日,高堂应梦归。
莫将和氏泪,滴著老莱衣。
岳雨连河细,田禽出麦飞。
到家调膳后,吟好送斜晖。 -
4.《赋得游人久不归(一作刘孝孙诗,又作贺朝清)》 唐·贺朝
乡关眇天末,引领怅怀归。
羁旅久淫滞,物色屡芳菲。
稍觉出意尽,行看蓬鬓稀。
如何千里外,伫立沾裳衣。 -
5.《送友人归山歌二首(离骚题作山中人)》 唐·王维
山寂寂兮无人,又苍苍兮多木。
群龙兮满朝,君何为兮空谷。
文寡和兮思深,道难知兮行独。 -
6.《送友人南归》 唐·王维
万里春应尽,三江雁亦稀。
连天汉水广,孤客郢城归。
郧国稻苗秀,楚人菰米肥。
悬知倚门望,遥识老莱衣。 -
7.《送人归沔南》 唐·李颀
梅花今正发,失路复何如。
旧国云山在,新年风景馀。
春饶汉阳梦,日寄武陵书。
可即明时老,临川莫羡鱼。 -
8.《送东林廉上人归庐山》 唐·王昌龄
石溪流已乱,苔径人渐微。
日暮东林下,山僧还独归。
昔为庐峰意,况与远公违。
道性深寂寞,世情多是非。
会寻名山去,岂复望清辉。 -
9.《送东林廉上人归庐山》 唐·王昌龄
石溪流已乱,苔径人渐微。
日暮东林下,山僧还独归。
昔为庐峰意,况与远公违。
道性深寂寞,世情多是非。
会寻名山去,岂复望清辉。 -
10.《送人归江夏》 唐·王昌龄
寒江绿水楚云深,莫道离忧迁远心。
晓夕双帆归鄂渚,愁将孤月梦中寻。 -
11.《和州送人归复郢》 唐·刘长卿
因家汉水曲,相送掩柴扉。
故郢生秋草,寒江澹落晖。
绿林行客少,赤壁住人稀。
独过浔阳去,潮归人不归。 -
12.《送州人孙沅自本州却归句章新营所居》 唐·刘长卿
故里归成客,新家去未安。
诗书满蜗舍,征税及渔竿。
火种山田薄,星居海岛寒。
怜君不得已,步步别离难。 -
13.《送朱山人放越州,贼退后归山阴别业》 唐·刘长卿
越州初罢战,江上送归桡。
南渡无来客,西陵自落潮。
空城垂故柳,旧业废春苗。
闾里相逢少,莺花共寂寥。 -
14.《穆陵关北逢人归渔阳》 唐·刘长卿
逢君穆陵路,匹马向桑乾。
楚国苍山古,幽州白日寒。
城池百战后,耆旧几家残。
处处蓬蒿遍,归人掩泪看。 -
15.《送灵澈上人归嵩阳兰若》 唐·刘长卿
南地随缘久,东林几岁空。
暮山门独掩,春草路难通。
作梵连松韵,焚香入桂丛。
唯将旧瓶钵,却寄白云中。 -
16.《送处士归州,因寄林山人》 唐·刘长卿
陵阳不可见,独往复如何。
旧邑云山里,扁舟来去过。
鸟声春谷静,草色太湖多。
傥宿荆溪夜,相思渔者歌。 -
17.《送道标上人归南岳》 唐·刘长卿
悠然倚孤棹,却忆卧中林。
江草将归远,湘山独往深。
白云留不住,渌水去无心。
衡岳千峰乱,禅房何处寻。 -
18.《孙权故城下怀古,兼送友人归建业》 唐·刘长卿
雄图争割据,神器终不守。
上下武昌城,长江竟何有。
古来壮台榭,事往悲陵阜。
寥落几家人,犹依数株柳。 -
19.《东湖送朱逸人归》 唐·刘长卿
山色湖光并在东,扁舟归去有樵风。
莫道野人无外事,开田凿井白云中。 -
20.《东湖送朱逸人归》 唐·刘长卿
山色湖光并在东,扁舟归去有樵风。
莫道野人无外事,开田凿井白云中。