-
81.《送郑山人归山》 唐·王建
玉作车辕蒲作轮,当初不起颍阳人。
一家总入嵩山去,天子何因得谏臣。 -
82.《滑州送人先归》 唐·刘商
河水冰消雁北飞,寒衣未足又春衣。
自怜漂荡经年客,送别千回独未归。 -
83.《送远上人归京》 唐·冷朝阳
夏腊岁方深,思归彻曙吟。
未离销雪院,已有过云心。
寒磬清函谷,孤钟宿华阴。
别京游旧寺,月色似双林。 -
84.《送宫人入道归山》 唐·于鹄
十岁吹箫入汉宫,看修水殿种芙蓉。
自伤白发辞金屋,许著黄衣向玉峰。
解语老猿开晓户,学飞雏鹤落高松。
定知别后宫中伴,应听缑山半夜钟。 -
85.《送宫人入道归山》 唐·于鹄
十岁吹箫入汉宫,看修水殿种芙蓉。
自伤白发辞金屋,许著黄衣向玉峰。
解语老猿开晓户,学飞雏鹤落高松。
定知别后宫中伴,应听缑山半夜钟。 -
86.《人日送房二十六侍御归越》 唐·权德舆
驿骑归时骢马蹄,莲花府映若邪溪。
帝城人日风光早,不惜离堂醉似泥。 -
87.《送濬上人归扬州禅智寺》 唐·权德舆
蠹露宗通法已传,麻衣筇杖去悠然。
扬州后学应相待,遥想幡花古寺前。 -
88.《送山人归旧隐》 唐·权德舆
工为楚辞赋,更著鲁衣冠。
岁俭山田薄,秋深晨服寒。
武人荣燕颔,志士恋渔竿。
会被公车荐,知君久晦难。 -
89.《锡杖歌送明楚上人归佛川》 唐·权德舆
上人远自西天竺,头陀行遍国朝寺。
口翻贝叶古字经,手持金策声泠泠。
护法护身唯振锡,石濑云溪深寂寂。 -
90.《送定法师归蜀,法师即红楼院供奉广宣上人兄弟》 唐·杨巨源
凤城初日照红楼,禁寺公卿识惠休。
诗引棣华沾一雨,经分贝叶向双流。
孤猿学定前山夕,远雁伤离几地秋。
空性碧云无处所,约公曾许剡溪游。 -
91.《将归东都寄令狐舍人》 唐·杨巨源
绿杨红杏满城春,一骑悠悠万井尘。
岐路未关今日事,风光欲醉长年人。
闲过绮陌寻高寺,强对朱门谒近臣。
多病晚来还有策,雒阳山色旧相亲。 -
92.《送章孝标校书归杭州因寄白舍人》 唐·杨巨源
曾过灵隐江边寺,独宿东楼看海门。
潮色银河铺碧落,日光金柱出红盆。
不妨公事资高卧,无限诗情要细论。
若访郡人徐孺子,应须骑马到沙村。 -
93.《送李舍人归兰陵里》 唐·杨巨源
清词举世皆藏箧,美酒当山为满樽。
三亩嫩蔬临绮陌,四行高树拥朱门。
家贫境胜心无累,名重官闲口不论。
惟有道情常自足,启期天地易知恩。 -
94.《和归工部送僧约(工部,归登也,约,荆州人)》 唐·韩愈
早知皆是自拘囚,不学因循到白头。
汝既出家还扰扰,何人更得死前休。 -
95.《送友人及第归江东》 唐·陈羽
五陵春色泛花枝,心醉花前远别离。
落羽耻为关右客,成名空羡里中儿。
都门雨歇愁分处,山店灯残梦到时。
家住洞庭多钓伴,因来相贺话相思。 -
96.《早秋浐水送人归越》 唐·陈羽
凉叶萧萧生远风,晓鸦飞度望春宫。
越人归去一摇首,肠断马嘶秋水东。 -
97.《观朱舍人归葬吴中》 唐·陈羽
翩翩绛旐寒流上,行引东归万里魂。
几处州人临水哭,共看遗草有王言。 -
98.《送少微上人归德峰》 唐·欧阳詹
不负人间累,栖身任所从。
灰心闻密行,菜色见羸容。
幻世方同悟,深居愿继踪。
孤云与禅诵,到后在何峰。 -
99.《送元上人归稽亭》 唐·刘禹锡
重叠稽亭路,山僧归独行。
远峰斜日影,本寺旧钟声。
徒侣问新事,烟云怆别情。
应夸乞食处,踏遍凤凰城。 -
100.《思归寄山中友人》 唐·刘禹锡
萧条对秋色,相忆在云泉。
木落病身死,潮平归思悬。
凉钟山顶寺,暝火渡头船。
此地非吾士,闲留又一年。