-
1.《鹧鸪天·吹破残烟入夜风》 宋·柳永
吹破残烟入夜风。
一轩明月上帘栊。
因惊路远人还远,纵得心同寝未同。
情脉脉,意忡忡。
碧云归去认无踪。
只应会向前生里,爱把鸳鸯两处笼。 -
2.《孙履正履和北上予同舟送之入郡舣舟白莲桥信》 明·程嘉燧
凉风一杯酒,明月万里心。
双帆飞度吴苑树,澄江远挂秋河阴。
君过三山向京阙,杨子津楼秋涨没。
广陵豪士邀醉君,期我不来意超忽。 -
3.《秋庭夜月有怀》 唐·李澄之
游客三江外,单栖百虑违。
山川忆处近,形影梦中归。
夜月明虚帐,秋风入捣衣。
从来不惯别,况属雁南飞。 -
4.《采药候潮山宿山顶精蓝夜中望海》 宋·谢翱
蛟门南去鸟,此地望迢迢。
积湿侵幡黑,生寒入梦飘。
见灯归舶夜,闻偈解衣朝。
土植皆为药,山枝不满樵。 -
5.《夜宿宣风馆》 明·王守仁
山石崎岖古辙痕,沙溪马渡水犹浑。
夕阳归鸟投深麓,烟火行人望远村。
天际浮云生白发,林间孤月坐黄昏。
越南冀北俱千里,正恐春愁入夜魂。 -
6.《除夕前一日归舟夜泊曲涡市宿治平寺》 宋·杨万里
江宽风紧折绵寒,滩多岸少上水船。
市何曾远船不近,意已先到灯明边。
夜投古寺冲泥入,湿薪烧作虫声泣。
冷窗冻笔更成眠,也胜疏篷仰见天。
市人歌呼作时节,诗人两滕高於颊。
还家儿女问何如,明日此怀犹忍说。 -
7.《姑苏馆夜雪》 宋·杨万里
昨朝晴色动春熙,入夜星河弄碧漪。
谁信雪花能样巧,等他人睡不教知。
起来红日恍开霁,照得王花光陆离。
归去中都说奇事,姑苏馆里上元晴。 -
8.《夜至阳城田家》 明·高启
东津渡头初月辉,南陵寺里远钟微。
主人入夜门未掩,蒲响满塘鹅鸭归。 -
9.《旅夜思亲》 宋·释文珦
故里多离别,他乡久滞留。
虫声偏入夜,客梦不禁秋。
枯叶兼风响,清溪带月流。
倚门应望切,明日问归舟。 -
10.《送王颖悟归左绵》 唐·灵一
客意天南兴已阑,不堪言别向仙官。
梦摇玉珮随旄节,心到金华忆杏坛。
荒郊极望归云尽,瘦马空嘶落日残。
想得故山青霭里,泉声入夜独潺潺。