-
121.《夜寻僧不遇(一作夜寻僧,僧游山未归)》 唐·于武陵
数歇度烟水,渐非尘俗间。
泉声入秋寺,月色遍寒山。
石路几回雪,竹房犹闭关。
不知双树客,何处与云闲。 -
122.《夜泊渭津》 唐·李昌符
漂漂东去客,一宿渭城边。
远处星垂岸,中流月满船。
凉归夜深簟,秋入雨馀天。
渐觉家山小,残程尚几年。 -
123.《长安秋夜》 唐·罗隐
远闻天子似羲皇,偶舍渔乡入帝乡。
五等列侯无故旧,一枝仙桂有风霜。
灯欹短焰烧离鬓,漏转寒更滴旅肠。
归计未知身已老,九衢双阙夜苍苍。 -
124.《广陵秋夜读进士常修三篇因题》 唐·罗隐
入蜀归吴三首诗,藏于笥箧重于师。
剑关夜读相如听,瓜步秋吟炀帝悲。
景物也知输健笔,时情谁不许高枝。
明年二月春风里,江岛闲人慰所思。 -
125.《梦归故园》 唐·刘兼
桐叶飞霜落井栏,菱花藏雪助衰颜。
夜窗飒飒摇寒竹,秋枕迢迢梦故山。
临水钓舟横荻岸,隔溪禅侣启柴关。 -
126.《昼夜乐》 宋·黄庭坚
夜深记得临岐语。
说花时,归来去。
教人每日思量,到处与谁分付。
其奈冤家无定据。 -
127.《春从天上来(武昌秋夜)》 宋·周伯阳
浩荡青冥。
正凉露如洗,万里虚明。
鼓角悲健,秋入重城。
仿佛石上三生。 -
128.《春从天上来(武昌秋夜)》 宋·周伯阳
浩荡青冥。
正凉露如洗,万里虚明。
鼓角悲健,秋入重城。
仿佛石上三生。 -
129.《金陵冬夜》 清·林古度
老来贫困实堪磋,寒气偏归我一家。
无被夜眠牵破絮,浑如孤鹤入芦花。 -
130.《正月廿九日杨鸣鹤席上分韵得几字》 明·贝琼
两山昨夜风雨止,水涨新痕没沙尾。
黄知彭泽柳初芽,红见武陵桃欲蕊。
老去逢春更惜春,平生酒伴谁知己。
白发杨郎古奇士,千金已散归田里。 -
131.《夜泛西湖》 宋·杨珂
明月欺人醉不知,夜深偷入读书帏。
好将松户牢关锁,留此清光莫放归。 -
132.《西津夜泊》 元·周棐
孤帆夜落石桥西,桥外青山入会稽。
卧听海潮吹地转,起看江月向人低。
一春衰谢怜皮骨,万国艰虞厌鼓鼙。
何处客船歌《水调》,令人归思益凄迷。 -
133.《春夜省内寓直》 明·刘绘
月转周庐映宿光,烟飘汉署引仙郎。
初披御府黄门被,已接天衣侍女香。
窗前钟报知长乐,户外铃悬是建章。
银浦初飞披南馆,羽林宿卫周庐满。 -
134.《正月十七夜宴李太保西第》 明·柳应芳
正元望后宴平津,罗绮初筵入早春。
盘马斗车才罢夜,残灯剩月尚宜人。
梅花落到歌前缓,柳叶开经胜里新。
不信金吾仍放禁,归时看取六街尘。 -
135.《斋居阅东坡定惠院诗次韵遣兴》 明·陆釴
前岁青绫卧玉堂,今年桦烛春坊夜。
美景良朋往事中,清香宴寝疏帘下。
天空月白久不寐,雪重枝高坐闻泻。
门外材官护卫严,城头乌尾依栖亚。 -
136.《娄江西门夜泊明日将归省有怀吴水西》 明·完璞琦公
良夜维舟次,题诗最忆君。
微钟花外度,清笛月中闻。
灯报庭闱喜,杯从故旧分。
西城驻马日,还与入山云。 -
137.《妾薄命》 明·王廷陈
春风转蕙披兰,高台曲榭中连。
经堂入奥张筵,秦筝赵瑟俱前。
鸣弦度曲双妍,轻奉纨袖衽。
宛若游龙翔鸾,翠盘金爵阑干。 -
138.《夏夜》 宋·陆游
庭荒蔓草长,堂豁爽气入。
悠然推枕起,聊作倚杖立。
飞萤亦避雨,黏栋光熠熠。
南邻输税归,小妇愁夜汲。 -
139.《秋夜有感》 宋·陆游
候虫何唧唧,岁晚声出壁,不惟嬾妇惊,感此白头客。
壮年事征戍,万里不得息,扬颿凌秋涛,策马赴山驿。
日照蛟鼍涎,雪印豺虎迹,谁知七尺躯,幸脱九死厄。
前年补畿郡,入对瞻玉色,报恩无死所,再拜衰泪滴。 -
140.《八月十四日夜湖山观月》 宋·陆游
长空露洗玻璃碧,紫金之盘径三尺;忽看擘地出人间,桂树扶疏如淡墨。
揽衣独立镜湖边,风露万顷秋渺然;开帆讵必入东海,骑鲸便可追飞仙。
冰壼玉瀣侵骨冷,醉看孤鸾舞清影。
夜阑归舍人已眠,却倩天风为吹醒。