-
1.《与子野过永仙观循西城以归邂逅李戒甫夕山西》 宋·仇远
一笑相逢李伯时,树阴匝地绿云低。
林梢落日犹余丈,天下好山多在西。
我醉欲归须客送,君装已趣尚鹃啼。
明朝定有新诗句,且让溪翁向上题。 -
2.《送皎然上人归山》 唐·李端
适来世上岂缘名,适去人间岂为情。
古寺山中几日到,高松月下一僧行。
云阴鸟道苔方合,雪映龙潭水更清。
法主欲归须有说,门人流泪厌浮生。 -
3.《多丽》 宋·严仁
最无端,官楼画角轻软。
一声来、深闺深处,把人好梦惊回。
许多愁、尽教奴受,些个事、未必君知。
泪滴兰衾,寒生珠幌,翠云撩乱枕频欹。 -
4.《闻鹿生子》 宋·吴芾
再上归田疏,从违未可知。
方忧鹤怨我,忽喜鹿生儿。
六月事已验,千年寿可期。
我归须汝健,正要汝相随。 -
5.《仙子送刘阮出洞》 唐·曹唐
殷勤相送出天台,仙境那能却再来。
云液每归须强饮,玉书无事莫频开。
花当洞口应长在,水到人间定不回。
惆怅溪头从此别,碧山明月闭苍苔。 -
6.《长相思》 宋·周邦彦
沙棠舟。
小棹游。
池水澄澄人影浮。
锦鳞迟上钩。
烟云愁。
箫鼓休。
再得来时已变秋。
欲归须少留。 -
7.《青玉案》 宋·曹组
田园有计归须早。
在家纵贫亦好。
南来北去何日了。
光阴送尽,可怜青鬓,暗逐流年老。
寂寥孤馆残灯照。
乡思惊时梦初觉。
落月苍苍关河晓。
一声鸡唱,马嘶人起,又上长安道。 -
8.《如占城经吴川极浦亭》 宋·陈宜中
颠风吹雨过吴川,极浦亭前望远天。
有路可通环屿外,无山堪并首阳巅。
溪云起处潮初长,夜月高时人未眠。
异日北归须记取,平芜尽处一峰圆。 -
9.《至香山寺报秀叔》 宋·梅尧臣
家近心还速,川长马易疲。
望山孤寺出,渡水夕阳迟。
来向来间宿,归须月上时。
只应庭际鹊,已报汝先知。 -
10.《次韵王宣义见过夜饮四绝》 宋·毛滂
凄风落日酒家天,何事囊中长一钱。
快见渴虹横酒户,归须残月上吟鞯。