-
121.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
122.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
123.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
124.《琵琶行》 唐·白居易
浔阳江头夜送客,枫叶荻花秋瑟瑟。
主人下马客在船,举酒欲饮无管弦。
醉不成欢惨将别,别时茫茫江浸月。
忽闻水上琵琶声,主人忘归客不发。 -
125.《秋胡行 其一》 魏晋·曹操
晨上散关山,此道当何难!
晨上散关山,此道当何难!
牛顿不起,车堕谷间。
坐磐石之上,弹五弦之琴。 -
126.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
127.《悲愤诗》 魏晋·蔡琰
嗟薄祜兮遭世患。
宗族殄兮门户单。
身执略兮入西关。
历险阻兮之羗蛮。 -
128.《出塞 二》 南北朝·薛道衡
边庭烽火惊。
插羽夜征兵。
少昊腾金气。
文昌动将星。 -
129.《赠写真求赞者》 宋·方信孺
行乐顿因人事懒,坐忘常觉世缘轻。
琴清临水容鱼听,篁暖当筵学凤鸣。
便道登仙岂欺我,芙蓉花绕桂林城。 -
130.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
131.《万年欢》 宋·厉寺正
卫武期颐,与文公福艾,俱号贤相。
今我元台,齿德又居其上。
玉立擎天一柱,似泰华、气凌秋庄。
明良会,千载风云,长为龙衮凭仗。 -
132.《浪淘沙·虚运一周天》 元·高道宽
虚运一周天。
消息乾坤。
阴阳升降月华鲜。
铅汞点就七千数,渐入功圆。
锻炼体绵绵。
放下周全。
正当子午罢抽添。
八万四千功行满,顿了神 -
133.《悟棋歌》 未知·吕公
因观黑白愕然悟,顿晓三百六十路。
馀有一路居恍惚,正是金液还丹数。
一子行,一子当,无为隐在战征乡。
龙潜双关虎口争,黑白相击迸红光。 -
134.《纪行十首 龟山》 明·张羽
轻舟俯淮流,千里不见山。
披衣起清晓,忽睹青孱颜。
始觉客愁散,顿忘行路艰。
安得策飞筇,一造幽人关。 -
135.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
136.《武夷山》 宋·陈观
邮亭立溪端,上有石鼓字。
回顾溪水中,石鼓安所置。
移舟激清流,前山郁苍翠。
一曲遽停桡,寻真步幽邃。 -
137.《代寿某帅二首》 宋·陈宗远
勋业从来简帝聪,东溟还复奏肤公。
庭前修竹添新绿,洞里蟠桃依旧红。
野渡横舟人未老,大川作楫路将通。
愿观整顿乾坤手,不负当年射六蓬。 -
138.《乾道壬辰三月十日同叔衍游诸山用邵公济大象》 宋·邓椿
□山正南隆,翼蔽如壁垒。
白龙舞蜿蜒,漾漾环一水。
最胜锦开屏,□秀当前起。
石崩古有句,宁虑英灵止。 -
139.《追和叔祖自术韵》 宋·胡震雷
伯祖刚简公榕阴图,先君肯堂翁常欲鑱石,因循至今。
一日震雷从家弟震载观,则名公巨笔联编盈轴,益知我公大节起敬慕於易世之未歇者如此。 -
140.《促织歌》 宋·贾似道
新虫调理要相当,残暑盆窝须近凉。
渐到秋深畏风冷,不宜频浴恐防伤。
养时盆罐须宽阔,下食依时要审详。
水食调匀蛩必旺,看时切莫对阳光。