-
141.《题淡山岩》 宋·盛某
黄公丘壑人,阅遍山水奇。
晚观淡岩作,独许天下稀。
我初颇未信,及到乃愧之。
伟兹过奇特,骤睹心惊疑。 -
142.《偈十六首》 宋·释行瑛
奇怪诸禅德,文殊普贤,化作寒山拾得。
头戴炙脂帽子,脚踏无底麻鞋。 -
143.《和王龟龄惠诗》 宋·释宗觉
少年词赋客,昔与山翁游。
暂抑骅骝姿,聊伴盐车留。
幽坡赏春色,明月同高秋。
君才如鲍照,顾我非汤休。 -
144.《李暮吹笛歌》 宋·四锡
洛阳少年称李暮,众推横笛多功夫。
当时教坊第一部,算得比衣皆不如。
天津杨柳笼桥绿,胧月澹烟何处宿。
不怕金吾禁夜严,偷得新翻禁中曲。 -
145.《比幸玉津园纵观春事适霁色可喜待制洪迈有诗》 宋·宋孝宗
春郊柔绿遍桑麻,小驻芳园览物华。
应信吾心非暇逸,顿回晴意绝咨嗟。
每思富庶将同乐,敢务游畋漫自夸。
不似华清当日事,五家车骑烂如花。 -
146.《地动聊句》 宋·苏舜元
大荒孟冬月,末旬高舂时。
日腹昏盲伥,风口鸣呜咿。
万灵困险戚,百槎嗟阳衰。
浓寒有胜气,天冻无败期。 -
147.《弹子岩题名》 宋·吴居仁
吾侪生江南,远近俱邻乡。
一官皆为贫,糊口走四方。
遇合良独难,动如参与商。
谁知自有时,朋盍聚炎荒。 -
148.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
149.《述怀效生肖体》 明·卞荣
槐叶初生如鼠目,蜗牛绿树荫新绿。
冯轩高吟坐虎皮,一扫顿令千兔秃。
墨池之鱼曾化龙,三尺青蛇在袖中。
失马休嗟塞上翁,忘羊歧路迷西东。
沐猴而冠良足耻,五百斗鸡同梦死。
狗监明当荐上林,牧猪江揖商丘子。 -
150.《九日喜家人寄书至秉常相过问慰与之共饮至醉》 明·郭登
逐客世多违,浮生自堪悼。
尘容绝媚妩,褊性复昏髦。
读书虽不多,力学苦欲到。
矜愚何足计,见善诚所好。 -
151.《西峰》 明·王履
渭水载残日,金蛇烂西游。
分光到岩阿,我我岩之幽。
平田豁万里,紫烟日边浮。
参差野人居,明灭芦花洲。 -
152.《丁孝子诗》 明·乌斯道
丁鹤年,精诚之心上达九天。
丁鹤年,精诚之心下达九泉。
先翁曾长武昌县,死葬山中厄兵变。
山中父老怀甘棠,修筑堂封自相劝。 -
153.《颜山歌》 明·吴斌
欲为紫霞赏,遂作丹霄游。
颜山秀拔五千仞,况于绝顶凌飞楼。
长风吹目空四海,但见天地如虚舟。
龙争虎斗血中野,安知此境长悠悠。 -
154.《先舅大中府君己亥岁尝制十四咏寿宝林褧老师》 明·杨循吉
维此鼓声何所起,击之则有本寂然。
此声既以击乃生,当其不击声何在?用手执捶以击鼓,三
者和合始有声。
如是究竟声所缘,非手非捶非鼓义。 -
155.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
156.《草书歌》 明·朱瞻基
草书所自何所授,初变楷法为章奏。
当时作者最得名,崔瑗杜度张伯英。
三人真迹已罕见,后来继之有羲献。
笔端变化妙入神,逸态雄姿看劲健。 -
157.《新昌新居书事四十韵因寄元郎中张博士》 唐·白居易
冒宠已三迁,归朝始二年。
囊中贮余俸,园外买闲田。
狐兔同三径,蒿莱共一壥。
新园聊铲秽,旧屋且扶颠。 -
158.《次韵水官诗?并引原收有老泉水官诗,今删?》 宋·苏轼
净因大觉琏师,以阎立本画水官遗编礼公。
公既报之以诗,谓某:汝亦作。
某顿首再拜次韵,仍录二诗为一卷以献。
高人岂学画,用笔乃其天。 -
159.《洗兵马》 唐·杜甫
中兴诸将收山东,捷书日报清昼同。
河广传闻一苇过,胡危命在破竹中。
祗残邺城不日得,独任朔方无限功。
京师皆骑汗血马,回纥喂肉葡萄宫。 -
160.《嘉定甲戌孟秋二十有七日起居舍人兼直学士院》 宋·戴复古
禁城鸡唱金门开,起居舍人携疏来。
榻前一奏一万字,历历写出忠义怀。
顿首惶恐臣昧死,越录敢言天下事。
百年河洛行胡朔,恨满东南天一角。