卦辞爻辞易之注,孔子读之悟其故。彖辞象辞易之疏,孔子作之志其悟。悬知孔子大悟时,太虚中不挂一丝。与易为一自不知,奚以卦辞爻辞为。
彖辞六十四,三十四方贞。干事匪正固,难求心外亨。
绣日添汉宫,书云纪晋观。山家独奚为,刚肠占易彖。幽人意欣然,起坐视晴汉。大化回初阳,漫漫今已旦。川泳有游鱼,云飞见翔雁。滞留本何心,永怀发孤叹。诚哉利攸往,观辞思过半。