-
1.《遂宁社稷坛与风雷雨师师之坛混为一区其间多》 宋·魏了翁
始余求诸社,穷巷窈而曲。
草阴荒蒙茸,林影乱朴樕。
其中有屋庐,其下主以木。
社稷风雨雷。 -
2.《夏日游德州赠高四》 唐·骆宾王
日观邻全赵,星临俯旧吴。
鬲津开巨浸,稽阜镇名都。
紫云浮剑匣,青山孕宝符。
封疆恢霸道,问鼎竞雄图。 -
3.《久戍边城有怀京邑》 唐·骆宾王
扰扰风尘地,遑遑名利途。
盈虚一易舛,心迹两难俱。
弱龄小山志,宁期大丈夫。
九微光贲玉,千仞忽弹珠。 -
4.《天马歌》 唐·李白
天马来出月支窟,背为虎文龙翼骨。
嘶青云,振绿发,兰筋权奇走灭没。
腾昆仑,历西极,四足无一蹶。
鸡鸣刷燕晡秣越,神行电迈蹑慌惚。 -
5.《冬夜宿仙游寺南凉堂,呈谦道人》 唐·岑参
太乙连太白,两山知几重。
路盘石门窄,匹马行才通。
日西倒山寺,林下逢支公。
昨夜山北时,星星闻此钟。 -
6.《桥陵诗三十韵,因呈县内诸官》 唐·杜甫
先帝昔晏驾,兹山朝百灵。
崇冈拥象设,沃野开天庭。
即事壮重险,论功超五丁。
坡陀因厚地,却略罗峻屏。 -
7.《送陆浑主簿赵宗儒之任》 唐·姚系
山中眇然意,此意乃平生。
常日望鸣皋,遥对洛阳城。
故人吏为隐,怀此若蓬瀛。
夕气冒岩上,晨流泻岸明。 -
8.《九华山谣》 唐·王季文
九华峥嵘占南陆,莲花擢本山半腹。
翠屏横截万里天,瀑水落深千丈玉。
云梯石磴入杳冥,俯看四极如中庭。 -
9.《伤张玖秀才》 唐·唐求
铜梁剑阁几区区,十上探珠不见珠。
卞玉影沈沙草暗,骅骝声断陇城孤。
入关词客秋怀友,出户孀妻晓望夫。
吴水楚山千万里,旅魂归到故乡无。 -
10.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
11.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
12.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
13.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
14.《高士咏·董威辇》 唐·吴筠
董京依白社,散发咏玄风。
心出区宇外,迹参城市中。
嚣尘不能杂,名位安可笼。
匿影留雅什,精微信难穷。 -
15.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
16.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
17.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
18.《咏史八首》 魏晋·左思
弱冠弄柔翰,卓荦观群书。
著论准过秦,作赋拟子虚。
边城苦鸣镝,羽檄飞京都。
虽非甲胄士,畴昔览穰苴。 -
19.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。 -
20.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。