-
1.《朝中措·兰皋彻夜树旄干》 宋·吴潜
兰皋彻夜树旄干。
战渴望梅酸。
想有歌姬半臂,更深自可鏖寒。
敲门寄曲,惊回蝶梦,旋篝灯看。
坛下已收降将,火牛不用田单。 -
2.《临江仙·客睡厌听深夜雨》 清·吴翌凤
客睡厌听深夜雨,潇潇彻夜偏闻。
晨红太早鸟喧群。
霁痕才着树,山意未离云。
梅粉堆阶慵不扫,等闲过却初春。
谢桥新涨碧粼粼。
茜衫毡笠子,已有听泉人。 -
3.《独夜伤怀赠呈张侍御(张生近丧妻)》 唐·元稹
烬火孤星灭,残灯寸焰明。
竹风吹面冷,檐雪坠阶声。
寡鹤连天叫,寒雏彻夜惊。
只应张侍御,潜会我心情。 -
4.《浣溪沙(巳酉岁客吴兴,收灯夜阖户无聊,俞商卿呼之共出,因记所见)》 宋·姜夔
春点疏梅雨后枝,翦灯心事峭寒时。
市桥携手步迟迟。
蜜炬来时人更好,玉笙吹彻夜何其,东风落靥不成归。 -
5.《夜坐》 明·胡宗仁
篝灯常独坐,瀹茗与摊书。
残月半窗白,寒星彻夜疏。
不眠增昼短,延漏惜冬余。
此意自终古,中怀未忍虚。 -
6.《秋夜怀孟熙》 明·唐之淳
西风卷海作涛声,烛影檐花彻夜明。
况有怀人心似雨,暗随秋点出江城。 -
7.《夜窗二首》 宋·杨万里
口角哦诗细有声,不妨半醉不妨行。
青灯一点才如黍,解作书窗彻夜明。 -
8.《三月十七夜大雷雨用韵酬俞好问四首》 宋·方回
彻夜无眠直到明,拟春晴又不春晴。
酒材劣致平原督,花事愁闻望帝声。
病体惯经寒热证,倦途浑忘短长程。
五年浩荡江湖梦,犹喜相逢得友生。 -
9.《鬓云松令·枕函香》 清·纳兰性德
枕函香,花径漏。
依约相逢,絮语黄昏后。
时节薄寒人病酒,铲地梨花,彻夜东风瘦。
掩银屏,垂翠袖。
何处吹箫,脉脉情微逗。
肠断月明红豆蔻,月似当时,人似当时否? -
10.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。