-
1.《烛影摇红 又用张材甫韵 强村丛书用孔氏微波》 宋·张玉娘
梅雪乍融,单于吹彻寒犹浅。
夜从灯下翦春幡,笑罢椒盘宴。
云母屏开帘卷。
放嫦娥、广寒宫苑。 -
2.《宿白盖峰寺寄僧》 唐·温庭筠
山房霜气晴,一宿遂平生。
閤上见林影,月中闻涧声。
佛灯销永夜,僧磬彻寒更。
不学何居士,焚香为宦情。 -
3.《酹江月(南康军和苏韵)》 宋·文天祥
庐山依旧,凄凉处、无限江南风物。
空翠睛岚浮汗漫,还障天东半壁。
雁过孤峰,猿归危嶂,风急波翻雪。
乾坤未老,地灵尚有人杰。 -
4.《满江红(风前断笛)》 宋·戴山隐
醉倚江楼,长空外、行云遥驻。
甚凄凉孤吹,含商引羽。
薄夜冷侵沙浦雁,老龙吟彻寒潭雨。
蓦凉飚、一阵卷潮来,惊飞去。 -
5.《次颍川》 宋·张耒
许昌古名都,气象良未替。
客子远道来,尘埃满襟快。
黄昏造孤驿,买饭啮枯胾。
庭宽蟾蜍高,霜气彻寒被。 -
6.《书事寄晁应之》 宋·张耒
野笋空阶短,蒲芽出水齐。
柳垂萦鹊重,花袅带蜂低。
桑弱蚕登箔,池晴燕啄泥。
官闲无事役,地僻断招携。 -
7.《次韵长沙郑监庙公选》 宋·曹彦约
先生清德彻寒泉,应俗周旋更折旋。
游宦向来徒溷耳,盛名今得孰多焉。
诗严尚作蜂腰格,志大宁忧马腹鞭。
却似周公勤小物,乱挥珠玉掷忘年。 -
8.《题湖上僧房》 宋·释智圆
深隐远城郭,平湖景色闲。
苦吟终夜月,清梦彻寒山。
径冷秋苔合,庭幽岳鸟还。
红尘趋竞者,谁得扣松关。 -
9.《冬夜集赋得寒漏》 唐·皇甫冉
清冬洛阳客,寒漏建章台。
出禁因风彻,萦窗共月来。
偏将残濑杂,乍与远鸿哀。
遥夜重城警,流年滴水催。
闲斋堪坐听,况有故人杯。 -
10.《寒夜闻霜钟》 唐·郑絪
霜钟初应律,寂寂出重林。
拂水宜清听,凌空散迥音。
舂容时未歇,摇曳夜方深。
月下和虚籁,风前间远砧。
净兼寒漏彻,闲畏曙更侵。
遥相千山外,泠泠何处寻。 -
11.《答张彻(愈为四门博士时作张彻愈门下士又愈之从子婿)》 唐·韩愈
辱赠不知报,我歌尔其聆。
首叙始识面,次言后分形。
道途绵万里,日月垂十龄。
浚郊避兵乱,睢岸连门停。 -
12.《曲池洁寒流》 唐·崔立之
闲寻欹岸步,因向曲池看。
透底何澄彻,回流乍屈盘。
稍随高树古,迥与远天寒。
月入镜华转,星临珠影攒。
纤鳞时蔽石,转吹或生澜。
愿假涓微效,来濡拙笔端。 -
13.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
14.《邓鲂、张彻落第》 唐·白居易
古琴无俗韵,奏罢无人听。
寒松无妖花,枝下无人行。
春风十二街,轩骑不暂停。
奔车看牡丹,走马听秦筝。
众目悦芳艳,松独守其贞。
众耳喜郑卫,琴亦不改声。
怀哉二夫子,念此无自轻。 -
15.《五月六日夜忆往岁秋与彻师同宿(知玄法师弟子僧彻)》 唐·李商隐
紫阁相逢处,丹岩议宿时。
堕蝉翻败叶,栖鸟定寒枝。
万里飘流远,三年问讯迟。
炎方忆初地,频梦碧琉璃。 -
16.《寄毗陵彻公》 唐·贾岛
身依吴寺老,黄叶几回看。
早讲林霜在,孤禅隙月残。
井通潮浪远,钟与角声寒。
已有南游约,谁言礼谒难。 -
17.《寒夜联句》 唐·陆龟蒙
静境揖神凝,寒华射林缺。
——陆龟蒙
清知思绪断,爽觉心源彻。
——皮日休 -
18.《寒夜联句》 唐·陆龟蒙
静境揖神凝,寒华射林缺。
——陆龟蒙
清知思绪断,爽觉心源彻。
——皮日休 -
19.《苦寒行》 唐·贯休
北风北风,职何严毒。
摧壮士心,缩金乌足。
冻云嚣嚣,碍雪一片下不得。
声绕枯桑,根在沙塞。
黄河彻底,顽直到海。
一气抟束,万物无态。
唯有吾庭前杉松树枝,枝枝健在。 -
20.《彻云涧》 唐·郑露
延绵不可穷,寒光彻云际。
落石早雷鸣,溅空春雨细。