-
41.《送越州裴参军充使入京》 唐·孙逖
日落川径寒,离心苦未安。
客愁西向尽,乡梦北归难。
霜果林中变,秋花水上残。
明朝渡江后,云物向南看。 -
42.《黎拾遗昕裴秀才迪见过秋夜对雨之作》 唐·王维
促织鸣已急,轻衣行向重。
寒灯坐高馆,秋雨闻疏钟。
白法调狂象,玄言问老龙。
何人顾蓬径,空愧求羊踪。 -
43.《游感化寺昙兴上人山院》 唐·裴迪
不远灞陵边,安居向十年。
入门穿竹径,留客听山泉。
鸟啭深林里,心闲落照前。
浮名竟何益,从此愿栖禅。 -
44.《赠西邻卢少府》 唐·刘长卿
篱落能相近,渔樵偶复同。
苔封三径绝,溪向数家通。
犬吠寒烟里,鸦鸣夕照中。
时因杖藜次,相访竹林东。 -
45.《过湖南羊处士别业》 唐·刘长卿
杜门成白首,湖上寄生涯。
秋草芜三径,寒塘独一家。
鸟归村落尽,水向县城斜。
自有东篱菊,年年解作花。 -
46.《送皇甫曾赴上都》 唐·刘长卿
东游久与故人违,西去荒凉旧路微。
秋草不生三径处,行人独向五陵归。
离心日远如流水,回首川长共落晖。
楚客岂劳伤此别,沧江欲暮自沾衣。 -
47.《将赴岭外,留题萧寺远公院(寺即梁朝萧内史创)》 唐·刘长卿
竹房遥闭上方幽,苔径苍苍访昔游。
内史旧山空日暮,南朝古木向人秋。
天香月色同僧室,叶落猿啼傍客舟。
此去播迁明主意,白云何事欲相留。 -
48.《夜归鹿门山歌/夜归鹿门歌》 唐·孟浩然
山寺钟鸣昼已昏,渔梁渡头争渡喧。
人随沙岸向江村,余亦乘舟归鹿门。
鹿门月照开烟树,忽到庞公栖隐处。
岩扉松径长寂寥,惟有幽人自来去。 -
49.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
50.《上嘉州青衣山中峰,题惠净上人幽居,寄兵部杨郎中》 唐·岑参
青衣谁开凿,独在水中央。
浮舟一跻攀,侧径缘穹苍。
绝顶诣老僧,豁然登上方。
诸岭一何小,三江奔茫茫。 -
51.《虢州郡斋南池幽兴,因与阎二侍御道别》 唐·岑参
池色净天碧,水凉雨凄凄。
快风从东南,荷叶翻向西。
性本爱鱼鸟,未能返岩谿.中岁徇微官,遂令心赏睽。
及兹佐山郡,不异寻幽栖。 -
52.《送裴五归京口》 唐·李嘉祐
君罢江西日,家贫为一官。
还归五陵去,只向远峰看。
暮色催人别,秋风待雨寒。
遥知到三径,唯有菊花残。 -
53.《晚发江宁道中呈严维》 唐·李嘉祐
惆怅遥江路,萧条落日过。
蝉鸣独树急,鸦向古城多。
转曲随青嶂,因高见白波。
潘生秋径草,严子意如何。 -
54.《送王正字山寺读书》 唐·李嘉祐
欲究先儒教,还过支遁居。
山阶闲听法,竹径独看书。
向日荷新卷,迎秋柳半疏。
风流有佳句,不似带经锄。 -
55.《昔游》 唐·杜甫
昔谒华盖君,深求洞宫脚。
玉棺已上天,白日亦寂寞。
暮升艮岑顶,巾几犹未却。
弟子四五人,入来泪俱落。 -
56.《前出塞九首》 唐·杜甫
戚戚去故里,悠悠赴交河。
公家有程期,亡命婴祸罗。
君已富土境,开边一何多。
弃绝父母恩,吞声行负戈。 -
57.《赠特进汝阳王二十韵》 唐·杜甫
特进群公表,天人夙德升。
霜蹄千里骏,风翮九霄鹏。
服礼求毫发,惟忠忘寝兴。
圣情常有眷,朝退若无凭。 -
58.《寒雨朝行视园树》 唐·杜甫
柴门杂树向千株,丹橘黄甘此地无。
江上今朝寒雨歇,篱中秀色画屏纡。
桃蹊李径年虽故,栀子红椒艳复殊。 -
59.《杪秋南山西峰题准上人兰若》 唐·钱起
向山看霁色,步步豁幽性。
返照乱流明,寒空千嶂净。
石门有馀好,霞残月欲映。
上诣远公庐,孤峰悬一径。
云里隔窗火,松下闻山磬。
客到两忘言,猿心与禅定。 -
60.《中书王舍人辋川旧居》 唐·钱起
几年家绝壑,满径种芳兰。
带石买松贵,通溪涨水宽。
诵经连谷响,吹律减云寒。
谁谓桃源里,天书问考槃。