-
1.《和陶渊明饮酒诗》 宋·滕岑
佳辰菊始华,白衣适尔至。
开樽且复坐,径向丛边醉。
陶死向千载,风流孰其次。
达人岂在酒,寓意乃为贵。
吾知元亮贤,嗜酒不嗜味。 -
2.《独钓四首》 唐·韩愈
侯家林馆胜,偶入得垂竿。
曲树行藤角,平池散芡盘。
羽沈知食驶,缗细觉牵难。
聊取夸儿女,榆条系从鞍。 -
3.《归岑山过惟审上人别业(一作归岑山留别)》 唐·灵一
禅客无心忆薜萝,自然行径向山多。
知君欲问人间事,始与浮云共一过。 -
4.《城山访邻叟》 明·盛时泰
独是躬耕处,相依亦有君。
山从千嶂绕,径向一林分。
水满渔竿觉,苔香屐齿闻。
从余深隐好,莫使勒移文。 -
5.《秋雨杜门久之比晴一出前村归闻陆令见过奉寄》 宋·毛滂
子桑闭门十日雨,何人裹饭相劳苦。
忽窥晴色入疏帘,径向孤村寻老圃。
不知双凫念云水,欲下雀罗风送起。
未容倒屣见王孙,岂是扬鎚嫚公子。
长安秋雨乃复来,山阴夜雪仍空回。
他时乘兴幸告我,请扫门前红叶堆。 -
6.《题山景二首》 宋·曹勋
林薄空蒙未见花,萦纡一径向溪斜。
杖藜倚待船中客,山崦同寻卖酒家。 -
7.《题偶爱》 宋·方岳
每评吾郡佳山水,当以水西为最奇。
径向水西非具眼,不眠偶爱不渠知。 -
8.《太母魏氏半径题石》 唐·陈元光
乔岳标仙迹,玄扃妥寿姬。
乌号非岭海,鹤仰向京师。
系牒公侯裔,悬弧将相儿。
清贞蜚简籍,规范肃门楣。 -
9.《蓝田溪杂咏二十二首·洞仙谣(一作伺山径)》 唐·钱起
几转到青山,数重度流水。
秦人入云去,知向桃源里。 -
10.《送窦叔向》 唐·皇甫冉
楚客怨逢秋,闲吟兴非一。
弃官守贫病,作赋推文律。
樵径未经霜,茅檐初负日。
今看泛月去,偶见乘潮出。
卜地会为邻,还依仲长室。 -
11.《送窦叔向》 唐·皇甫冉
楚客怨逢秋,闲吟兴非一。
弃官守贫病,作赋推文律。
樵径未经霜,茅檐初负日。
今看泛月去,偶见乘潮出。
卜地会为邻,还依仲长室。 -
12.《阳羡杂咏十九首·李径》 唐·陆希声
一径秾芳万蕊攒,风吹雨打未摧残。
怜君尽向高枝发,应为行人要整冠。 -
13.《隐者·松间开一径》 唐·司马扎
松间开一径,秋草自相依。
终日不冠带,空山无是非。
投纶溪鸟伴,曝药谷云飞。
时向邻家去,狂歌夜醉归。 -
14.《水龙吟(采药径)》 宋·葛长庚
云屏漫锁空山,寒猿啼断松枝翠。
芝英安在,术苗已老,徒劳屐齿。
应记洞中,凤箫锦瑟,镇常歌吹。
怅苍苔路杳,石门信断,无人问、溪头事。 -
15.《题径山凌霄庵》 宋·范成大
峰头非尘寰,一舍谁所茏。
轩眉玉霄近,按指沙界豁。
万山纷累块,众水眇聚沫。
来云触石回,去鸟堕烟没。
向无超俗缘,兹路讵可越。
偕行木上坐,同我证解脱。 -
16.《明发陈公径过摩舍那滩石峰下十首》 宋·杨万里
後顾江已远,前睨山若寒。
棹进岸自回,天水未有极。
帘欣入绝巘,舟愕触潜石。
东暾澹未熹,北吹寒更寂。
岸草不知愁,向人弄晴碧。 -
17.《瑞鹤仙·赏残陶径菊》 宋·无名氏
赏残陶径菊。
正袅袅愁予,风凄露肃。
何人抱幽独。
更檐马锵金,廊鱼响木。 -
18.《谒径山佛日杲禅师于虎丘》 宋·曾几
此老云相似,何天不往还。
打包龙井寺,持钵虎丘山。
一别经年事,相逢半日閒。
向来参底语,不堕有无间。 -
19.《向以书戏邦衡云某自庐山游西山当就迎公召节》 宋·周必大
慧远遥同社,洪崖近拍肩。
松枝年纪万,棐实岁逾千。
径欲通天汉,忙因棹酒船。
午城均一握,易地即皆然。 -
20.《汴堤暮雪怀径山澄慧道人》 宋·晁补之
朔风吹雪乱沾襟,走马投村日向沉。
遥想道人敲石火,冷杉寒竹五峰深。