-
1.《送楼叔韶尉东阳三首》 宋·袁燮
古人重世家,非为世其禄。
世禄非不朽,风流要相续。
君家富才杰,海内仰名族。
岂徒衣冠盛,要使操履笃。
迩来益光华,君其继高躅。 -
2.《徒步归行》 唐·杜甫
明公壮年值时危,经济实藉英雄姿。
国之社稷今若是,武定祸乱非公谁。
凤翔千官且饱饭,衣马不复能轻肥。
青袍朝士最困者,白头拾遗徒步归。
人生交契无老少,论交何必先同调。
妻子山中哭向天,须公枥上追风骠。 -
3.《乐天少傅五月长斋广延缁徒谢绝文友坐成暌间因以戏之》 唐·刘禹锡
五月长斋戒,深居绝送迎。
不离通德里,便是法王城。
举目皆僧事,全家少俗情。
精修无上道,结念未来生。 -
4.《霓裳羽衣舞歌》 唐·白居易
我昔元和侍宪皇,曾陪内宴宴昭阳。
千歌万舞不可数,就中最爱霓裳舞。
舞时寒食春风天,玉钩栏下香案前。
案前舞者颜如玉,不著人间俗衣服。 -
5.《天平公座中呈令狐令公时蔡京在坐京曾为僧徒故有第五句》 唐·李商隐
罢执霓旌上醮坛,慢妆娇树水晶盘。
更深欲诉蛾眉敛,衣薄临醒玉艳寒。
白足禅僧思败道,青袍御史拟休官。
虽然同是将军客,不敢公然子细看。 -
6.《宿友人山居寄司徒相公》 唐·李建勋
雨雪正霏霏,令人不忆归。
地炉僧坐暖,山枿火声肥。
隔纸烘茶蕊,移铛剥芋衣。
知君在霄汉,此兴得还稀。 -
7.《思朐阳春游感旧寄柴司徒五首》 唐·李中
王孙昔日甚相亲,共赏西园正媚春。
醉卧如茵芳草上,觉来花月影笼身。
烟铺芳草正绵绵,藉草传杯似列仙。
暂辍笙歌且联句,含毫花下破香笺。 -
8.《送颢法师往太原讲兼呈李司徒》 唐·无可
近腊辞精舍,并州谒尚公。
路长山忽尽,塞广雪无穷。
讲席开晴垒,禅衣涉远风。
闻经诸弟子,应满此门中。 -
9.《将欲再游荆渚留辞岐下司徒》 唐·尚颜
竹锡铜瓶配衲衣,殷公楼畔偶然离。
白莲几看从开日,明月长吟到落时。
活计本无桑柘润,疏慵寻有水云资。
今朝回去精神别,为得头厅宰相诗。 -
10.《钓船归·绿净春深好染衣》 宋·贺铸
绿净春深好染衣。
际柴扉。
溶溶漾漾白鸥飞。
两忘机。
南去北来徒自老,故人稀。
夕阳长送钓船归。
鳜鱼肥。 -
11.《捣衣诗》 南北朝·柳恽
孤衾引思绪。
独枕怆忧端。
深庭秋草绿。
高门白露寒。 -
12.《寄衣曲》 宋·释斯植
自君之出矣,壁上琵琶君记取。
日日望君君不归,自君去后徒相忆。
欲剪征衣寄赠君,天涯望断无消息。 -
13.《翰苑荐为应奉文字二十韵谢大司徒并呈诸学士》 元·陈孚
天上金銮客,人间第一流。
贽为唐内相,禹拜汉元侯。
鲲海三千水,龟峰十二楼。
月寒红烛夜,风淡紫薇秋。 -
14.《行路难·男儿坎轲徒搔首》 唐·冯著
男儿坎轲徒搔首,入市脱衣且沽酒。
行路难,权门慎勿干,平人争路相摧残。
春秋四气更回换,人事何须再三叹。 -
15.《谒麻衣祠》 宋·陈山泉
雨晴泥路滑,杖履岂徒劳。
双桧塔前老,一峰天外高。
锡泉通殿砌。
岩瀑起波涛。
欲问麻衣意,风林作怒号。 -
16.《赵成伯家有姝丽仆忝乡人不肯开樽徒吟春雪谨》 宋·苏轼
绣帘朱户未曾开,谁见梅花落镜台。
试问高吟三十韵,?俗云检验死秀才衣带上,有诗三十韵。
?何如低唱两三杯。
?世传陶谷学士买得党太尉家故妓,遇雪,陶取雪水烹团茶,谓妓曰:“党家应不识此?”妓曰:“彼粗人安有此景,但能于销金暖帐下浅斟低唱,吃羊羔儿酒耳。 -
17.《徒行短歌次前辈韵》 宋·陆游
风吹短衣双鬓白,老人徒步归乡国。
数树丹枫野店西,一川红蓼溪桥北。
芒鞋有卖百无忧,过尽青山到渡头。
更求款段真多事,堪笑当年马少游! -
18.《九月十二日入南山憩一民舍冒雨炙衣久之》 宋·张耒
石棱如刀不容步,上挽垂藤下无路。
风寒雨滑徒旅愁,舍马杖藜泥没屦。
跻攀颠坠不容发,目眩心寒惊反顾。
亦知垂堂有遗戒,身仰微官欲谁愬。 -
19.《谢赐衣》 明·高启
胪呼遥捧赐,拜服望蓬莱。
香带炉烟下,光迎扇月开。
奇文天女织,新样内宫裁。
被泽徒深厚,惭无夺锦才。 -
20.《和关彦远秋风吹我衣》 宋·晁补之
海中群鱼化黄雀,林乌移巢避岁恶。
邺王城上秋风惊,昔时城中邺王第。
只今蔓草无人行,但见黄河咆哮奔碣石,秋风吹滩起沙砾。