-
1.《自王园归约诸友山行》 宋·卫宗武
天不怜我老且贫,荒迳不可酬华春。
遂令东里互邀致,借之双圃娱芳辰。
痴云酿雨雨旋止,霁日含辉更清美。
花间尽晷得盘桓,但费东君为料理。 -
2.《忆旧游(寓毗陵有怀澄江旧友)》 宋·张炎
笑铭崖笔倦,访雪舟寒,觅里寻邻。
半掩闲门草,看长松落荫,旧榻悬尘。
自怜此来何事,不为忆鲈莼。
但回首当年,芙蓉城里,胜友如云。 -
3.《谢诸友移且游德及亭》 宋·刘宰
老去疏文会,朋来惬素公。
结庐惭远引,挈榼荷亲临。
反旆孤成约,临池得胜寻。
鸟飞青嶂远,鱼戏碧波深。 -
4.《次张友使吴令君游石洞韵》 宋·何坦
二隽行阡得胜游,清诗传播气横秋。
定知余子漫千首,竟使老夫低一头。
山是玉壶天里到,水从银汉罅中流。
被渠吟作惊人句,压倒乾坤日夜浮。 -
5.《同吴居安入开善四首·出山》 宋·刘子翚
日日冬气昏,霜风不镰面。
回舆始见山,数点寒中现。
我行得胜友,笑语生华绚。
如何剑峰南,咫尺不常见。 -
6.《答何积中》 宋·李流谦
先生古心寄玄漠,老松矫矫石凿凿。
已欣净社得胜友,更枉高轩出奇作。
山林轩冕无间然,造物从公意所便。
决科纵未吞余子,著书亦足垂千年。 -
7.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
8.《多胜亭》 宋·程公许
昌称文章续洒汉,只合彯缨侍香案。
帝遗骑麟下大荒,肯为吾州一笑粲。
至今千里被膏沐,犹自{上雨下矞}云余绚灿。
后二百年来祖侯,不以左官兴寤欢。 -
9.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
10.《代书谢王胜之学寄莱石茶酒器》 宋·邵雍
东山有石若琼玖,匠者追琢可盛酒。
君子得之惜不用,殷勤远寄林下叟。
林叟从来用瓦盏,惊惶不敢擎上手。
重诫儿童无损伤,缄藏复以待贤友。 -
11.《与友人中元作别九月十日复会中间节物不得共》 宋·陈宓
两逢佳节独登楼,一醉樽前拟并酬。
昨日黄华今更好,此宵明月胜中秋。 -
12.《次韵黄子虚同饮葛次颜家酿玉友》 宋·沈与求
先生早年忘扫白,懶饭青菁借颜色。
独馀欢伯为友朋,熟不暇篘巾自沥。
何须引泉连百井,饮莽长虹太豪猛。
细斟玉筹滑无声,酌我应怜官独冷。 -
13.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
14.《友直轩》 宋·曾几
友义丧来久,琢磨复谁能。
金鉤被采录,绝弃朱丝绳。
直哉少稷甫,一室清于冰。
危坐对书帙,曲几非所凭。 -
15.《梅林分韵得酒字》 宋·宇文师献
平生慕英游,望公真山斗。
一见开心诚,已落诸人后。
龙门岂甄择,大小俱容受。
联辔寻胜践,春风倚尊酒。 -
16.《次袁说友巫山十二峰古风二十五韵》 宋·张縯
化工神伟开物姿,劖石万仞不作痴。
巍峰耸立威凤举,急挟怒流奔马迟。
隐然万里形胜重,信矣四海游观奇。
天开匹练势巀页,云拥列嶂青参差。 -
17.《同陈宰黄簿游灵山八首宰云吾辈可谓忙里偷闲》 宋·陈造
名山吾敢忘,独往兴易穷。
胜游得胜士,杖屦凛生风。
表表益者友,当求古人中。
今世羽凿齿,前身黄石公。 -
18.《钱清王千里得王大令保母砖刻为赋长句》 宋·楼钥
书家千载称兰亭,兰亭真迹藏昭陵。
只今定本夸第一,贞观临写镌瑶琼。
黄閍冈下得宝墨,古人烧砖坚於石。
大令亲书保母铭,况是当时晋人刻。 -
19.《赋南墅竹》 宋·卫宗武
物得气之清,钟秀莫如竹。
是谓东南美,群植可奴仆。
虚心而独立,劲节不囘曲。
傍屋著数插,能洗尘万斛。 -
20.《台城路(抵吴,书寄旧友)》 宋·张炎
分明柳上春风眼,曾看少年人老。
雁拂沙黄,天垂海白,野艇谁家昏晓。
惊心梦觉。
谩慷慨悲歌,赋归不早。