-
141.《秋雨联句》 唐·韩愈
万木声号呼,百川气交会。
——孟郊
庭翻树离合,牖变景明蔼。
——韩愈 -
142.《雨中寄孟刑部几道联句》 唐·韩愈
秋潦淹辙迹,高居限参拜。
——韩愈
耿耿蓄良思,遥遥仰嘉话。
——孟郊 -
143.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
144.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
145.《小雪》 唐·无可
片片互玲珑,飞扬玉漏终。
乍微全满地,渐密更无风。
集物圆方别,连云远近同。
作膏凝瘠土,呈瑞下深宫。 -
146.《奉和裴使君清春夜南堂听陈山人弹白雪》 唐·皎然
春宵凝丽思,闲坐开南围。
郢客弹白雪,纷纶发金徽。
散从天上至,集向琼台飞。
弦上凝飒飒,虚中想霏霏。
通幽鬼神骇,合道精鉴稀。
变态风更入,含情月初归。
方知阮太守,一听识其微。 -
147.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
148.《步虚词十首》 唐·吴筠
众仙仰灵范,肃驾朝神宗。
金景相照曜,逶迤升太空。
七玄已高飞,火炼生珠宫。
馀庆逮天壤,平和王道融。 -
149.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
150.《同韩给事观毕给事画松石》 唐·皇甫冉
海峤微茫那得到,楚关迢递心空忆。
夕郎善画岩间松,远意幽姿此何极。
千条万叶纷异状,虎伏螭盘争劲力。 -
151.《中秋夜洞庭圆月》 唐·姚合
素月闲秋景,骚人泛洞庭。
沧波正澄霁,凉叶未飘零。
练彩凝葭菼,霜容静杳冥。
晓栖河畔鹤,宵映渚边萤。
圆彩含珠魄,微飚发桂馨。
谁怜采蘋客,此夜宿孤汀。 -
152.《中秋夜洞庭圆月》 唐·姚合
素月闲秋景,骚人泛洞庭。
沧波正澄霁,凉叶未飘零。
练彩凝葭菼,霜容静杳冥。
晓栖河畔鹤,宵映渚边萤。
圆彩含珠魄,微飚发桂馨。
谁怜采蘋客,此夜宿孤汀。 -
153.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
154.《酒泉子》 唐·顾夐
杨柳无风,轻惹春烟残雨。
杏花愁,莺正语,画楼东¤
锦屏寂寞思无穷,还是不知消息。
镜尘生,珠泪滴, -
155.《浣溪沙》 唐·顾夐
春色迷人恨正赊,可堪荡子不还家,细风轻露著梨花¤
帘外有情双燕扬,槛前无力绿杨斜,小屏狂梦极天涯。
红藕香寒翠渚平,月笼虚阁夜蛩清,塞鸿惊梦两牵情¤
宝帐玉炉残麝冷,罗衣金缕暗尘生,小窗孤烛泪纵横。 -
156.《木兰花(即玉楼春)》 唐·顾夐
月照玉楼春漏促,飒飒风摇庭砌竹。
梦惊鸳被觉来时,何处管弦声断续¤
惆怅少年游冶去,枕上两蛾攒细绿。 -
157.《虞美人》 唐·顾夐
晓莺啼破相思梦,帘卷金泥凤。
宿妆犹在酒初醒,翠翘慵整倚云屏,转娉婷¤
香檀细画侵桃脸,罗袂轻轻敛。 -
158.《临江仙》 唐·顾夐
碧染长空池似镜,倚楼闲望凝情。
满衣红藕细香清。
象床珍簟,山障掩,玉琴横¤
暗想昔时欢笑事,如今赢得愁生。 -
159.《菩萨蛮》 唐·李珣
回塘风起波文细,刺桐花里门斜闭。
残日照平芜,双双飞鹧鸪¤
征帆何处客,相见还相隔。 -
160.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。