-
1.《归田赋》 两汉·张衡
游都邑以永久,无明略以佐时。
徒临川以羡鱼,俟河清乎未期。
感蔡子之慷慨,从唐生以决疑。
谅天道之微昧,追渔父以同嬉。 -
2.《答长安崔少府叔封游终南翠微寺太宗皇帝金沙泉见寄》 唐·李白
河伯见海若,傲然夸秋水。
小物昧远图,宁知通方士。
多君紫霄意,独往苍山里。
地古寒云深,岩高长风起。 -
3.《梦微之》 唐·白居易
夜来携手梦同游,晨起盈巾泪莫收。
漳浦老身三度病,咸阳宿草八回秋。
君埋泉下泥销骨,我寄人间雪满头。
阿卫韩郎相次去,夜台茫昧得知不? -
4.《满庭芳·微妙家风》 元·长筌子
微妙家风,非空非色,卓然无去无来。
超今越古,悟者免轮回。
拈出长春圣境,琼花绽、铁树崔嵬。
谁知觉,了翁夜半,震动九天雷。 -
5.《九锁步虚词·第七洞微锁》 宋·陈洵直
嘉遁仰灵范,世道何韁{七几}。
长生昔对面,皇丘昧玄机。
沆瀣不足吞,正一知所归。
七锁度灵钥,进力行洞微。 -
6.《念佛三昧诗》 宋·释遵式
万感外形骸,俨然虚堂寂。
明毫冠群彩,幽神资始绩。
妙象非夙预,俗览岂良觌。
析之会入微,清玩心无怿。 -
7.《孙知微画》 宋·文同
太古奇伟士,精思独于画。
驰心入茫昧,万物赴挥洒。
当时一名重,顾陆非尔亚。
卓哉青城笔,妙绝冠天下。
寥寥九天仗,一一若神写。
吾恐千载后,是终无继者。 -
8.《题三昧泉》 宋·李石
乳崖霜雪根,金地白莲蕊。
泉上碧眼师,秋月照清泚。
玉籢开明镜,肝胆两冤鬼。
若为人面创,如以佛手洗。 -
9.《襄阳早秋寄岑侍郎》 唐·崔湜
江城秋气早,旭旦坐南闱。
落叶惊衰鬓,清霜换旅衣。
时来矜早达,事往觉前非。
体道徒推理,防身终昧微。
故人金华省,肃穆秉天机。
谁念江汉广,蹉跎心事违。 -
10.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
11.《石头滩作》 唐·崔国辅
怅矣秋风时,余临石头濑。
因高见远境,尽此数州内。
羽山数点青,海岸杂光碎。
离离树木少,漭漭湖波大。 -
12.《哭祖六自虚(时年十八)》 唐·王维
否极尝闻泰,嗟君独不然。
悯凶才稚齿,羸疾主中年。
馀力文章秀,生知礼乐全。
翰留天帐览,词入帝宫传。 -
13.《小敷谷龙潭祠作》 唐·王昌龄
崖谷喷疾流,地中有雷集。
百泉势相荡,巨石皆却立。
跳波沸峥嵘,深处不可挹。
昏为蛟龙怒,清见云雨入。 -
14.《牵牛织女》 唐·杜甫
牵牛出河西,织女处其东。
万古永相望,七夕谁见同。
神光意难候,此事终蒙胧。
飒然精灵合,何必秋遂通。 -
15.《重经昭陵》 唐·杜甫
草昧英雄起,讴歌历数归。
风尘三尺剑,社稷一戎衣。
翼亮贞文德,丕承戢武威。
圣图天广大,宗祀日光辉。
陵寝盘空曲,熊罴守翠微。
再窥松柏路,还见五云飞。 -
16.《夏中酬于逖毕耀问病见赠》 唐·独孤及
救物智所昧,学仙愿未从。
行藏两乖角,蹭蹬风波中。
薄宦耻降志,卧痾非养蒙。
闭关涉两旬,羁思浩无穷。 -
17.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
18.《谒柱山会禅师》 唐·刘禹锡
我本山东人,平生多感慨。
弱冠游咸京,上书金马外。
结交当世贤,驰声溢四塞。
勉修贵及早,狃捷不知退。 -
19.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
20.《韩十八侍御见示岳阳楼别窦司直诗…自述故足成六十二韵》 唐·刘禹锡
楚望何苍然,曾澜七百里。
孤城寄远目,一写无穷已。
荡漾浮天盖,四环宣地理。
积涨在三秋,混成非一水。