-
81.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
82.《归田赋》 两汉·张衡
游都邑以永久,无明略以佐时。
徒临川以羡鱼,俟河清乎未期。
感蔡子之慷慨,从唐生以决疑。
谅天道之微昧,追渔父以同嬉。 -
83.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
84.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
85.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
86.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
87.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
88.《咏怀六首》 南北朝·庾信
其一
楚材称晋用,秦臣即赵冠。
离宫延子产, -
89.《木兰花(海棠·三之二·林钟商)》 宋·柳永
东风催露千娇面。
欲绽红深开处浅。
日高梳洗甚时忄欠,点滴燕脂匀未遍。
霏微雨罢残阳院。
洗出都城新锦段。
美人纤手摘芳枝,插在钗头和风颤。 -
90.《河满子》 宋·杜安世
柳嫩不禁摇动,梅残尽任飘零。
雨余天气来深院,向阳纤草重青。
寂寞小桃初绽,两三枝上红英。
又见云中归雁,断续和鸣。
年年依旧无情绪,镇长冷落银屏。
不语闲寻往事,微风频动帘旌。 -
91.《阮郎归·初夏》 宋·苏轼
绿槐高柳咽新蝉。
薰风初入弦。
碧纱窗下水沈烟。
棋声惊昼眠。
(水沈 一作 水沉)
微雨过,小荷翻。
榴花开欲然。
玉盆纤手弄清泉。
琼珠碎却圆。 -
92.《菩萨蛮》 宋·苏轼
碧纱微露纤纤玉。
朱唇渐暖参差竹。
越调变新声。
龙吟彻骨清。
夜来残酒醒。
惟觉霜袍冷。
不见敛眉人。
胭脂觅旧痕。 -
93.《减字木兰花(花)》 宋·苏轼
玉房金蕊。
宜在玉人纤手里。
淡月朦胧。
更有微微弄袖风。
温香熟美。
醉慢云鬟垂两耳。
多谢春工。
不是花红是玉红。 -
94.《醉花阴(试茶)》 宋· 舒亶
露芽初破云腴细。
玉纤纤亲试。
香雪透金瓶,无限仙风,月下人微醉。
相如消渴无佳思。
了知君此意。
不信老卢郎,花底春寒,赢得空无睡。 -
95.《宝鼎现》 宋·刘弇
浓阴堆积,迥野空旷,将回微煦。
还是觉、早梅依旧,清艳枝枝攒晓树。
弄霁影、尽脂凝香蒂,琼削纤葩竞吐。
对几处园林,芳菲消息,都因传去。 -
96.《摊破浣溪沙》 宋·贺铸
锦鞯朱弦瑟瑟徽。
玉纤新拟凤双飞。
缥缈烛烟花暮暗,就更衣。
约略整环钗影动,迟回顾步佩声微。
宛是春风胡蝶舞,带香归。 -
97.《行香子(赠轻盈)》 宋·晁补之
柳态纤柔,雪艳疏明。
问人来、人道轻盈。
张琵莲脸,一寸波横。
比潇洒处,犹难称,此嘉名。
花前烛下,微颦浅笑,要题诗、盏畔低声。
司空自惯,狂眼须惊。
也不辞写,双罗带,恐牵情。 -
98.《斗百花(汶妓阎丽)》 宋·晁补之
小小盈盈珠翠。
忆得眉长眼细。
曾共映花低语,已解伤春情意。
重向溪堂,临风看舞梁州,依旧照人秋水。 -
99.《洛阳春》 宋·陈师道
素手拈花纤软。
生香相乱。
却须诗力与丹青,恐俗手、难成染。
一顾教人微倩。
那堪亲见。
不辞紫袖拂清尘,也要识、春风面。 -
100.《早梅芳(牵情·二之二)》 宋·周邦彦
缭墙深,丛竹绕。
宴席临清沼。
微呈纤履,故隐烘帘自嬉笑。
粉香妆晕薄,带紧腰围小。