-
1.《戏食雀》 宋·王令
秋风云气寒,秋雨昼夜兼。
饥禽湿不飞,左右烦顾瞻。
有雀独飞下,施徐入吾檐。
毛羽刷参差,嘴距交钓銛。 -
2.《苦寒》 唐·韩愈
四时各平分,一气不可兼。
隆寒夺春序,颛顼固不廉。
太昊弛维纲,畏避但守谦。
遂令黄泉下,萌牙夭句尖。 -
3.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
谁谓九华远,吾身未尝檐。
唱篇每起予,予口安能箝。
忆在秋浦北,空江上新蟾。
光洁写一镜,回环两堤奁。 -
4.《又赋京师初食车螯》 宋·韩维
翰林置酒冬之严,庶羞罗列穷脆甘。
有餽奇味众莫觇,久秘不出须宾酣。
红炉炽炭发其钳,金钟一引连三四。
满坐诧美欢笑谈,肯复重顾蛏与蚶。 -
5.《和微之诗二十三首·和新楼北园偶集从孙公度…皆先归》 唐·白居易
闻君新楼宴,下对北园花。
主人既贤豪,宾客皆才华。
初筵日未高,中饮景已斜。
天地为幕席,富贵如泥沙。 -
6.《蝶恋花·端正纤柔如玉削》 宋·杨无咎
端正纤柔如玉削。
窄袜宫鞋,暖衬吴绫薄。
掌上细看才半搦。
巧偷强夺尝春酌。
稳称身材轻绰约。
微步盈盈,未怕香尘觉。
试问更谁如样脚。
除非借与嫦娥著。 -
7.《和王微之登高斋三首》 宋·王安石
寒云沈屯白日埋,河汉荡坼天如簁。
衡门兼句限泥潦,卧听窾木鸣相挨。
萧辰忽扫纤翳尽,北岭初出青嵬嵬。
微之新诗动我目,烂若火齐金盘堆。 -
8.《一落索·腊後东风微透》 宋·无名氏
腊後东风微透。
越梅时候。
一枝芳信到江南,来报先春秀。
宿醉频拈轻嗅。
堪醒残酒。
笛声容易莫相催,留待纤纤手。 -
9.《吴长文紫微见过》 宋·梅尧臣
岂敢以贫贱,而辄傲贤贵。
但恨门阑遥,赫日去可畏。
瘦马汗常流,寸步出无谓。
是以逾十旬,景慕肠欲沸。 -
10.《别黄端微》 宋·王令
沧江无纤鳞,太岳无低岑。
凤凰遗其卵,意欲留清音。
昂昂卧虎儿,已有吞牛心。
吴山山虽高,满路红棘林。
不如早西来,草堂松竹深。 -
11.《相和歌辞·大堤曲》 唐·杨巨源
二八婵娟大堤女,开炉相对依江渚。
待客登楼向水看,邀郎卷幔临花语。
细雨濛濛湿芰荷,巴东商侣挂帆多。 -
12.《杂曲歌辞·升平乐》 唐·薛能
正气绕宫楼,皇居信上游。
远冈延圣祚,平地载神州。
会合皆重译,潺湲近八流。
中兴岂假问,据此自千秋。 -
13.《杂诗五首》 唐·张九龄
孤桐亦胡为,百尺傍无枝。
疏阴不自覆,修干欲何施。
高冈地复迥,弱植风屡吹。
凡鸟已相噪,凤凰安得知。 -
14.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
15.《雪谗诗赠友人》 唐·李白
嗟予沉迷,猖獗已久。
五十知非,古人尝有。
立言补过,庶存不朽。 -
16.《献从叔当涂宰阳冰》 唐·李白
金镜霾六国,亡新乱天经。
焉知高光起,自有羽翼生?
萧曹安屹屼,耿贾摧欃枪。
吾家有季父,杰出圣代英。 -
17.《夏夜叹》 唐·杜甫
永日不可暮,炎蒸毒我肠。
安得万里风,飘飖吹我裳。
昊天出华月,茂林延疏光。
仲夏苦夜短,开轩纳微凉。 -
18.《赋得生刍一束》 唐·于结
比玉人应重,为刍物自轻。
向风倾弱叶,裛露示纤茎。
蒨练宜春景,芊绵对雨情。
每惭蘋藻用,多谢vK兰荣。
孺子才虽远,公孙策未行。
谘询如不弃,终冀及微生。 -
19.《和李相公勉晦日蓬池游宴(同字)》 唐·戴叔伦
高会吹台中,新年月桂空。
貂蝉临野水,旌旆引春风。
细草萦斜岸,纤条出故丛。
微文复看猎,宁与解神同。 -
20.《萧常侍瘿柏亭歌》 唐·卢纶
柏之异者山中灵,何人断绝为君亭。
云翻浪卷不可识,鸟兽成形花倒植。
莓苔旧点色尚青,霹雳残痕节犹黑。