-
1.《恭闻秉山人表谢急徵不赴荣侍因成拙句仰纪高》 宋·王禹偁
未赴吾君凤诏徵,蒲轮何似板舆荣。
自期物外长无事,谁觉人间已有名。
饵术肯尝锺鼎味,纫兰应笑佩环声。
洛南迁客堪羞死,犹望量移近帝城。 -
2.《五郊乐章·赤帝徵音》 唐·魏徵
青阳告谢,朱明戒序。
咸长是祈,敬陈椒醑。
博硕斯荐,笙镛备举。
庶尽肃恭,非馨稷黍。 -
3.《和祖择之咏震山岩彭徵君钓台》 宋·陈诜
东有徵君真逸居,有台可钓傍渔矶。
志高不在鱼吞饵,回笑荥阳血染衣。 -
4.《答诗友徵近诗》 宋·曾由基
寄傲西峰未肯东,论文旧约几时同。
不知杰句真何用,便有虚名岂疗穷。
珍重远书徵近作,疏芜故我欠新功。
每惭时辈多豪逸,点笔成章杯酒中。 -
5.《惟寅徵君踏雨过林馆为留终日因诵近赋绝句三》 元·周砥
野花疏竹媚幽姿,翡翠帘前雨散丝。
最爱陈琳诗句好,玉盘春露捧金芝。 -
6.《惟寅徵君踏雨过林馆为留终日因诵近赋绝句三》 元·周砥
秋来长掩竹间扉,过客谁能识道机。
惭愧庐山陈处士,时来共葺薜萝衣。 -
7.《惟寅徵君踏雨过林馆为留终日因诵近赋绝句三》 元·周砥
晚风吹雨过林庐,柿叶飘红手自书。
无限萧条江海意,一尊相对忆鲈鱼。 -
8.《得建业倅郑觉民书言虏乱自淮以北民苦徵调皆》 宋·陆游
邦命中兴汉,天心大讨曹。
风云助开泰,河渭荡腥臊。
日避挥戈勇,山齐积甲高。
煌煌祖宗业,只在驭群豪。 -
9.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
10.《怀寄河中表兄李徵君》 宋·魏野
蒲津棠树两閒人,我愧虚名帝亦闻。
三世往还为近戚,一时递互唤徵君。
虽同闭户辞丹诏,尚阻连床卧白云。
苦恨中条镇相隔,老来离思转纷纷。