-
181.《鵩鸟赋》 两汉·贾谊
谊为长沙王傅三年,有鵩飞入谊舍。
鵩似鸮,不祥鸟也。
谊即以谪居长沙,长沙卑湿,谊自伤悼,以为寿不得长,乃为赋以自广也。
其辞曰:单阏之岁兮,四月孟夏,庚子日斜兮,鵩集予舍。 -
182.《答客难》 两汉·东方朔
客难东方朔曰:“苏秦、张仪一当万乘之主,而身都卿相之位,泽及后世。
今子大夫修先王之术,慕圣人之义,讽诵诗书百家之言,不可胜记,著于竹帛;唇腐齿落,服膺而不可释,好学乐道之效,明白甚矣;自以为智能海内无双,则可谓博闻辩智矣。
然悉力尽忠,以事圣帝,旷日持久,积数十年,官不过侍郎,位不过执戟。
意者尚有遗行邪?同胞之徒,无所容居,其故何也?”东方先生喟然长息,仰而应之曰:“是故非子之所能备。 -
183.《东征赋》 两汉·班昭
惟永初之有七兮,余随子乎东征。
时孟春之吉日兮,撰良辰而将行。
乃举趾而升舆兮,夕予宿乎偃师。
遂去故而就新兮,志怆悢而怀悲! 明发曙而不寐兮,心迟迟而有违。 -
184.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
185.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
186.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
187.《白发赋》 魏晋·左思
星星白发,生于鬓垂。
虽非青蝇,秽我光仪。
策名观国,以此见疵。
将拔将镊,好爵是縻。 -
188.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
189.《前赤壁赋》 宋·苏轼
壬戌之秋,七月既望,苏子与客泛舟游于赤壁之下。
清风徐来,水波不兴。
举酒属客,诵明月之诗,歌窈窕之章。
少焉,月出于东山之上,徘徊于斗牛之间。 -
190.《费凤别碑诗》 两汉·石勋
君讳凤。
字伯萧。
梁相之元子。
九江太守之长兄也。 -
191.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
192.《登池上楼》 南北朝·谢灵运
潜虬媚幽姿,飞鸿响远音。
薄霄愧云浮,栖川怍渊沉。
进德智所拙,退耕力不任。
徇禄反穷海,卧疴对空林。 -
193.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
194.《诉衷情(五之四)》 宋·王安石
营巢燕子逞翱翔。
微志在雕梁。
碧云举翮千里,其奈有鸾皇。
临济处,德山行。
果承当。
自时降住,一切天魔,扫地焚香。 -
195.《黄鹂绕碧树》 宋·晁端礼
鸳瓦霜轻,玳帘风细,高门瑞气非烟。
积厚源深,有长庚应梦,乔岳生贤。
妙龄秀发,庆谢庭、兰玉争妍。
名动缙绅,况文章政术,俱是家传。 -
196.《法曲(歌头)》 宋·曹勋
柱史乘车,青牛驾轭,紫云覆顶,函关令已前知。
西升稍驻,尹喜虔恭誓。
求老子。
亲谈道德微旨。 -
197.《沁园春(赠清虚先生)》 宋·曹勋
五老横峰,二林云衲,自古洞天。
喷玉龙飞,下三峡水,望香炉日奄霭,如起非烟。
有个真人,拨云峰下,宴坐修真不记年。
明廷诏,看龙翔凤翥,宸制奎篇。 -
198.《太清舞》 宋·史浩
天门阙锁烟萝。
琼室瑶台瑞气多。
欲识仙凡光景异,欢谣须听太平歌。
花心念:伏以兽炉缥缈喷祥烟,玳席荧煌开邃幄。 -
199.《哨遍》 宋·曹冠
聊写达观之怀,寓超然之兴云
壬戌孟秋,苏子夜游,赤壁舟轻漾。
观水光、弥渺接遥天,月出于东山之上。
与客同,清欢扣舷歌咏,开怀饮酒情酣畅。 -
200.《酹江月》 宋·徐鹿卿
民无札瘥,岁无荒饥。
冬既寒而雪,春方交而雨。
邦民德之,乃因民所欲而尊其知。
正月之望,张灯公廨,以旁施于亭也,令民游观无禁。