-
1.《宗博宫讲何丈以诸贤所赋清赋堂诗轴示教借和》 宋·程公许
避影恶木阴,忍渴贪泉水。
君看象渡河,步步须徹底。
士当秉特操,盛行贵知止。
佳境著蔗根,甘或起瓜蒂。 -
2.《晚望京邑》 宋·宋庠
暮壘初休角,孤谯半掩门。
鸿声骋寥泬,鸦意恋黄昏。
远岫排头碧,春河徹底浑。
关东三百里,依约是天阍。 -
3.《呈许使君二首》 宋·杨公远
蒙泉清徹底,更不著纤尘。
滕阁曾逢月,花屏又遇春。
采芹尊秀士,拔薤抑强民。
只恐芝泥召,催归侍紫宸。 -
4.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
5.《雪十首》 宋·杨公远
徹夜阴风恣怒号,谁家帐底饮羊羔。
何如榾柮炉边坐,雪水煎茶兴味高。 -
6.《忆昔行送李成这徵君》 宋·程公许
忆昔与郡同射策,同舟同馆心胶漆。
万言人奏甘弃置,赖有湖山好看客。
归装濡滞及黄池,半菽寒菹作除夕。
慨慷相与期古人,聊复名场借梯级。